змітусі́ць
‘узбаламуціць, ускаламуціць каго-небудзь, што-небудзь (змітусіць народ, змітусіць ваду); перабіць расказ каго-небудзь (змітусіць каго-небудзь)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| змітушу́ | змітусі́м | |
| змітусі́ш | змітусіце́ | |
| змітусі́ць | змітуся́ць | |
| Прошлы час | ||
| змітусі́ў | змітусі́лі | |
| змітусі́ла | ||
| змітусі́ла | ||
| Загадны лад | ||
| змітусі́ | змітусі́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| змітусі́ўшы | ||
Крыніцы:
зміту́шаны
прыметнік, якасны
| зміту́шаны | зміту́шаная | зміту́шанае | зміту́шаныя | |
| зміту́шанага | зміту́шанай зміту́шанае |
зміту́шанага | зміту́шаных | |
| зміту́шанаму | зміту́шанай | зміту́шанаму | зміту́шаным | |
| зміту́шаны ( зміту́шанага ( |
зміту́шаную | зміту́шанае | зміту́шаныя ( зміту́шаных ( |
|
| зміту́шаным | зміту́шанай зміту́шанаю |
зміту́шаным | зміту́шанымі | |
| зміту́шаным | зміту́шанай | зміту́шаным | зміту́шаных | |
Крыніцы:
зміту́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| зміту́шаны | зміту́шаная | зміту́шанае | зміту́шаныя | |
| зміту́шанага | зміту́шанай зміту́шанае |
зміту́шанага | зміту́шаных | |
| зміту́шанаму | зміту́шанай | зміту́шанаму | зміту́шаным | |
| зміту́шаны ( зміту́шанага ( |
зміту́шаную | зміту́шанае | зміту́шаныя ( зміту́шаных ( |
|
| зміту́шаным | зміту́шанай зміту́шанаю |
зміту́шаным | зміту́шанымі | |
| зміту́шаным | зміту́шанай | зміту́шаным | зміту́шаных | |
Крыніцы:
змітушо́ны
прыметнік, якасны
| змітушо́ны | змітушо́ная | змітушо́нае | змітушо́ныя | |
| змітушо́нага | змітушо́най змітушо́нае |
змітушо́нага | змітушо́ных | |
| змітушо́наму | змітушо́най | змітушо́наму | змітушо́ным | |
| змітушо́ны ( змітушо́нага ( |
змітушо́ную | змітушо́нае | змітушо́ныя ( змітушо́ных ( |
|
| змітушо́ным | змітушо́най змітушо́наю |
змітушо́ным | змітушо́нымі | |
| змітушо́ным | змітушо́най | змітушо́ным | змітушо́ных | |
Крыніцы:
змітушо́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| змітушо́ны | змітушо́ная | змітушо́нае | змітушо́ныя | |
| змітушо́нага | змітушо́най змітушо́нае |
змітушо́нага | змітушо́ных | |
| змітушо́наму | змітушо́най | змітушо́наму | змітушо́ным | |
| змітушо́ны ( змітушо́нага ( |
змітушо́ную | змітушо́нае | змітушо́ныя ( змітушо́ных ( |
|
| змітушо́ным | змітушо́най змітушо́наю |
змітушо́ным | змітушо́нымі | |
| змітушо́ным | змітушо́най | змітушо́ным | змітушо́ных | |
Крыніцы:
Змі́цер
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Змі́цер | Змітры́ | |
| Змітра́ | Змітро́ў | |
| Змітру́ | Змітра́м | |
| Змітра́ | Змітро́ў | |
| Змітро́м | Змітра́мі | |
| Змітру́ | Змітра́х |