Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Дзюраны́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дзюраны́
Р. Дзюрано́ў
Д. Дзюрана́м
В. Дзюраны́
Т. Дзюрана́мі
М. Дзюрана́х

дзю́рачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзю́рачка дзю́рачкі
Р. дзю́рачкі дзю́рачак
Д. дзю́рачцы дзю́рачкам
В. дзю́рачку дзю́рачкі
Т. дзю́рачкай
дзю́рачкаю
дзю́рачкамі
М. дзю́рачцы дзю́рачках

Крыніцы: piskunou2012.

дзю́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзю́рка дзю́ркі
Р. дзю́ркі дзю́рак
Д. дзю́рцы дзю́ркам
В. дзю́рку дзю́ркі
Т. дзю́ркай
дзю́ркаю
дзю́ркамі
М. дзю́рцы дзю́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дзюркава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзюркава́ты дзюркава́тая дзюркава́тае дзюркава́тыя
Р. дзюркава́тага дзюркава́тай
дзюркава́тае
дзюркава́тага дзюркава́тых
Д. дзюркава́таму дзюркава́тай дзюркава́таму дзюркава́тым
В. дзюркава́ты (неадуш.)
дзюркава́тага (адуш.)
дзюркава́тую дзюркава́тае дзюркава́тыя (неадуш.)
дзюркава́тых (адуш.)
Т. дзюркава́тым дзюркава́тай
дзюркава́таю
дзюркава́тым дзюркава́тымі
М. дзюркава́тым дзюркава́тай дзюркава́тым дзюркава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

дзюро́метр

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дзюро́метр дзюро́метры
Р. дзюро́метра дзюро́метраў
Д. дзюро́метру дзюро́метрам
В. дзюро́метр дзюро́метры
Т. дзюро́метрам дзюро́метрамі
М. дзюро́метры дзюро́метрах

Крыніцы: piskunou2012.

дзюрча́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дзюрча́нне
Р. дзюрча́ння
Д. дзюрча́нню
В. дзюрча́нне
Т. дзюрча́ннем
М. дзюрча́нні

Крыніцы: piskunou2012.

дзюрча́ць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. дзюрчы́ць дзюрча́ць
Прошлы час
м. дзюрча́ў дзюрча́лі
ж. дзюрча́ла
н. дзюрча́ла

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзюрчэ́ць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. дзюрчы́ць дзюрча́ць
Прошлы час
м. дзюрчэ́ў дзюрчэ́лі
ж. дзюрчэ́ла
н. дзюрчэ́ла

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дзю́рыць

‘ісці, падаць моцна ці на працягу доўгага часу (пра дождж, снег, град)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. дзю́рыць дзю́раць
Прошлы час
м. дзю́рыў дзю́рылі
ж. дзю́рыла
н. дзю́рыла
Дзеепрыслоўе
цяп. час дзю́рачы

Крыніцы: piskunou2012.

дзюрэ́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дзюрэ́н
Р. дзюрэ́ну
Д. дзюрэ́ну
В. дзюрэ́н
Т. дзюрэ́нам
М. дзюрэ́не

Крыніцы: piskunou2012.