Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
авеёіклмнопрстуфцыьэя

асімптаты́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
асімптаты́чна - -

Крыніцы: piskunou2012.

асімптаты́чна-экспаненцыя́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асімптаты́чна-экспаненцыя́льны асімптаты́чна-экспаненцыя́льная асімптаты́чна-экспаненцыя́льнае асімптаты́чна-экспаненцыя́льныя
Р. асімптаты́чна-экспаненцыя́льнага асімптаты́чна-экспаненцыя́льнай
асімптаты́чна-экспаненцыя́льнае		 асімптаты́чна-экспаненцыя́льнага асімптаты́чна-экспаненцыя́льных
Д. асімптаты́чна-экспаненцыя́льнаму асімптаты́чна-экспаненцыя́льнай асімптаты́чна-экспаненцыя́льнаму асімптаты́чна-экспаненцыя́льным
В. асімптаты́чна-экспаненцыя́льны (неадуш.)
асімптаты́чна-экспаненцыя́льнага (адуш.)		 асімптаты́чна-экспаненцыя́льную асімптаты́чна-экспаненцыя́льнае асімптаты́чна-экспаненцыя́льныя (неадуш.)
асімптаты́чна-экспаненцыя́льных (адуш.)
Т. асімптаты́чна-экспаненцыя́льным асімптаты́чна-экспаненцыя́льнай
асімптаты́чна-экспаненцыя́льнаю		 асімптаты́чна-экспаненцыя́льным асімптаты́чна-экспаненцыя́льнымі
М. асімптаты́чна-экспаненцыя́льным асімптаты́чна-экспаненцыя́льнай асімптаты́чна-экспаненцыя́льным асімптаты́чна-экспаненцыя́льных

Крыніцы: piskunou2012.

асімптаты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асімптаты́чны асімптаты́чная асімптаты́чнае асімптаты́чныя
Р. асімптаты́чнага асімптаты́чнай
асімптаты́чнае		 асімптаты́чнага асімптаты́чных
Д. асімптаты́чнаму асімптаты́чнай асімптаты́чнаму асімптаты́чным
В. асімптаты́чны (неадуш.)
асімптаты́чнага (адуш.)		 асімптаты́чную асімптаты́чнае асімптаты́чныя (неадуш.)
асімптаты́чных (адуш.)
Т. асімптаты́чным асімптаты́чнай
асімптаты́чнаю		 асімптаты́чным асімптаты́чнымі
М. асімптаты́чным асімптаты́чнай асімптаты́чным асімптаты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

асімпто́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. асімпто́та асімпто́ты
Р. асімпто́ты асімпто́т
Д. асімпто́це асімпто́там
В. асімпто́ту асімпто́ты
Т. асімпто́тай
асімпто́таю		 асімпто́тамі
М. асімпто́це асімпто́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

асімпто́тыка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. асімпто́тыка
Р. асімпто́тыкі
Д. асімпто́тыцы
В. асімпто́тыку
Т. асімпто́тыкай
асімпто́тыкаю
М. асімпто́тыцы

Крыніцы: piskunou2012.

асі́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. асі́на асі́ны
Р. асі́ны асі́н
Д. асі́не асі́нам
В. асі́ну асі́ны
Т. асі́най
асі́наю		 асі́намі
М. асі́не асі́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асі́нава-бяро́завы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асі́нава-бяро́завы асі́нава-бяро́завая асі́нава-бяро́завае асі́нава-бяро́завыя
Р. асі́нава-бяро́завага асі́нава-бяро́завай
асі́нава-бяро́завае		 асі́нава-бяро́завага асі́нава-бяро́завых
Д. асі́нава-бяро́заваму асі́нава-бяро́завай асі́нава-бяро́заваму асі́нава-бяро́завым
В. асі́нава-бяро́завы (неадуш.)
асі́нава-бяро́завага (адуш.)		 асі́нава-бяро́завую асі́нава-бяро́завае асі́нава-бяро́завыя (неадуш.)
асі́нава-бяро́завых (адуш.)
Т. асі́нава-бяро́завым асі́нава-бяро́завай
асі́нава-бяро́заваю		 асі́нава-бяро́завым асі́нава-бяро́завымі
М. асі́нава-бяро́завым асі́нава-бяро́завай асі́нава-бяро́завым асі́нава-бяро́завых

Крыніцы: piskunou2012.

асі́нава-яло́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асі́нава-яло́вы асі́нава-яло́вая асі́нава-яло́вае асі́нава-яло́выя
Р. асі́нава-яло́вага асі́нава-яло́вай
асі́нава-яло́вае		 асі́нава-яло́вага асі́нава-яло́вых
Д. асі́нава-яло́ваму асі́нава-яло́вай асі́нава-яло́ваму асі́нава-яло́вым
В. асі́нава-яло́вы (неадуш.)
асі́нава-яло́вага (адуш.)		 асі́нава-яло́вую асі́нава-яло́вае асі́нава-яло́выя (неадуш.)
асі́нава-яло́вых (адуш.)
Т. асі́нава-яло́вым асі́нава-яло́вай
асі́нава-яло́ваю		 асі́нава-яло́вым асі́нава-яло́вымі
М. асі́нава-яло́вым асі́нава-яло́вай асі́нава-яло́вым асі́нава-яло́вых

Крыніцы: piskunou2012.

асі́навік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. асі́навік асі́навікі
Р. асі́навіка асі́навікаў
Д. асі́навіку асі́навікам
В. асі́навік асі́навікі
Т. асі́навікам асі́навікамі
М. асі́навіку асі́навіках

Крыніцы: piskunou2012.

Асі́навік

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Асі́навік
Р. Асі́навіка
Д. Асі́навіку
В. Асі́навік
Т. Асі́навікам
М. Асі́навіку