асімптаты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асімптаты́чны асімптаты́чная асімптаты́чнае асімптаты́чныя
Р. асімптаты́чнага асімптаты́чнай
асімптаты́чнае		 асімптаты́чнага асімптаты́чных
Д. асімптаты́чнаму асімптаты́чнай асімптаты́чнаму асімптаты́чным
В. асімптаты́чны (неадуш.)
асімптаты́чнага (адуш.)		 асімптаты́чную асімптаты́чнае асімптаты́чныя (неадуш.)
асімптаты́чных (адуш.)
Т. асімптаты́чным асімптаты́чнай
асімптаты́чнаю		 асімптаты́чным асімптаты́чнымі
М. асімптаты́чным асімптаты́чнай асімптаты́чным асімптаты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)