апяя́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
апяя́ны |
апяя́ная |
апяя́нае |
апяя́ныя |
Р. |
апяя́нага |
апяя́най апяя́нае |
апяя́нага |
апяя́ных |
Д. |
апяя́наму |
апяя́най |
апяя́наму |
апяя́ным |
В. |
апяя́ны (неадуш.) апяя́нага (адуш.) |
апяя́ную |
апяя́нае |
апяя́ныя (неадуш.) апяя́ных (адуш.) |
Т. |
апяя́ным |
апяя́най апяя́наю |
апяя́ным |
апяя́нымі |
М. |
апяя́ным |
апяя́най |
апяя́ным |
апяя́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
апяя́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
апяя́ны |
апяя́ная |
апяя́нае |
апяя́ныя |
Р. |
апяя́нага |
апяя́най апяя́нае |
апяя́нага |
апяя́ных |
Д. |
апяя́наму |
апяя́най |
апяя́наму |
апяя́ным |
В. |
апяя́ны (неадуш.) апяя́нага (адуш.) |
апяя́ную |
апяя́нае |
апяя́ныя (неадуш.) апяя́ных (адуш.) |
Т. |
апяя́ным |
апяя́най апяя́наю |
апяя́ным |
апяя́нымі |
М. |
апяя́ным |
апяя́най |
апяя́ным |
апяя́ных |
Кароткая форма: апяя́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
апяя́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
апяю́ |
апяё́м |
2-я ас. |
апяе́ш |
апеяце́ |
3-я ас. |
апяе́ |
апяю́ць |
Прошлы час |
м. |
апяя́ў |
апяя́лі |
ж. |
апяя́ла |
н. |
апяя́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
апяя́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.