Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

апяя́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апяя́ны апяя́ная апяя́нае апяя́ныя
Р. апяя́нага апяя́най
апяя́нае
апяя́нага апяя́ных
Д. апяя́наму апяя́най апяя́наму апяя́ным
В. апяя́ны (неадуш.)
апяя́нага (адуш.)
апяя́ную апяя́нае апяя́ныя (неадуш.)
апяя́ных (адуш.)
Т. апяя́ным апяя́най
апяя́наю
апяя́ным апяя́нымі
М. апяя́ным апяя́най апяя́ным апяя́ных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

апяя́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апяя́ны апяя́ная апяя́нае апяя́ныя
Р. апяя́нага апяя́най
апяя́нае
апяя́нага апяя́ных
Д. апяя́наму апяя́най апяя́наму апяя́ным
В. апяя́ны (неадуш.)
апяя́нага (адуш.)
апяя́ную апяя́нае апяя́ныя (неадуш.)
апяя́ных (адуш.)
Т. апяя́ным апяя́най
апяя́наю
апяя́ным апяя́нымі
М. апяя́ным апяя́най апяя́ным апяя́ных

Кароткая форма: апяя́на.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

апяя́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апяю́ апяё́м
2-я ас. апяе́ш апеяце́
3-я ас. апяе́ апяю́ць
Прошлы час
м. апяя́ў апяя́лі
ж. апяя́ла
н. апяя́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час апяя́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.