Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
авгеёілнорстуцчшыэя-’

апо́стал

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апо́стал апо́сталы
Р. апо́стала апо́сталаў
Д. апо́сталу апо́сталам
В. апо́стала апо́сталаў
Т. апо́сталам апо́сталамі
М. апо́стале апо́сталах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апо́стальскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апо́стальскі апо́стальская апо́стальскае апо́стальскія
Р. апо́стальскага апо́стальскай
апо́стальскае		 апо́стальскага апо́стальскіх
Д. апо́стальскаму апо́стальскай апо́стальскаму апо́стальскім
В. апо́стальскі (неадуш.)
апо́стальскага (адуш.)		 апо́стальскую апо́стальскае апо́стальскія (неадуш.)
апо́стальскіх (адуш.)
Т. апо́стальскім апо́стальскай
апо́стальскаю		 апо́стальскім апо́стальскімі
М. апо́стальскім апо́стальскай апо́стальскім апо́стальскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апо́стальства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апо́стальства апо́стальствы
Р. апо́стальства апо́стальстваў
Д. апо́стальству апо́стальствам
В. апо́стальства апо́стальствы
Т. апо́стальствам апо́стальствамі
М. апо́стальстве апо́стальствах

Крыніцы: piskunou2012.

апо́страф

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апо́страф апо́страфы
Р. апо́страфа апо́страфаў
Д. апо́страфу апо́страфам
В. апо́страф апо́страфы
Т. апо́страфам апо́страфамі
М. апо́страфе апо́страфах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апо́сум

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апо́сум апо́сумы
Р. апо́сума апо́сумаў
Д. апо́суму апо́сумам
В. апо́сума апо́сумаў
Т. апо́сумам апо́сумамі
М. апо́суме апо́сумах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апо́ўдні

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
апо́ўдні - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апо́ўдня

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
апо́ўдня - -

Крыніцы: krapivabr2012.

апо́ўзаць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апо́ўзаю апо́ўзаем
2-я ас. апо́ўзаеш апо́ўзаеце
3-я ас. апо́ўзае апо́ўзаюць
Прошлы час
м. апо́ўзаў апо́ўзалі
ж. апо́ўзала
н. апо́ўзала
Загадны лад
2-я ас. апо́ўзай апо́ўзайце
Дзеепрыслоўе
прош. час апо́ўзаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апо́ўзваць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апо́ўзваю апо́ўзваем
2-я ас. апо́ўзваеш апо́ўзваеце
3-я ас. апо́ўзвае апо́ўзваюць
Прошлы час
м. апо́ўзваў апо́ўзвалі
ж. апо́ўзвала
н. апо́ўзвала
Дзеепрыслоўе
цяп. час апо́ўзваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апо́ўзень

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апо́ўзень апо́ўзні
Р. апо́ўзня апо́ўзняў
Д. апо́ўзню апо́ўзням
В. апо́ўзень апо́ўзні
Т. апо́ўзнем апо́ўзнямі
М. апо́ўзні апо́ўзнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.