Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

ама́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

амана́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

амана́лавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	амана́лавы	амана́лавая	амана́лавае	амана́лавыя
Р.	амана́лавага	амана́лавай амана́лавае	амана́лавага	амана́лавых
Д.	амана́лаваму	амана́лавай	амана́лаваму	амана́лавым
В.	амана́лавы (неадуш.) амана́лавага (адуш.)	амана́лавую	амана́лавае	амана́лавыя (неадуш.) амана́лавых (адуш.)
Т.	амана́лавым	амана́лавай амана́лаваю	амана́лавым	амана́лавымі
М.	амана́лавым	амана́лавай	амана́лавым	амана́лавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

амана́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

амана́цкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	амана́цкі	амана́цкая	амана́цкае	амана́цкія
Р.	амана́цкага	амана́цкай амана́цкае	амана́цкага	амана́цкіх
Д.	амана́цкаму	амана́цкай	амана́цкаму	амана́цкім
В.	амана́цкі (неадуш.) амана́цкага (адуш.)	амана́цкую	амана́цкае	амана́цкія (неадуш.) амана́цкіх (адуш.)
Т.	амана́цкім	амана́цкай амана́цкаю	амана́цкім	амана́цкімі
М.	амана́цкім	амана́цкай	амана́цкім	амана́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

аманізава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	аманізава́ны	аманізава́ная	аманізава́нае	аманізава́ныя
Р.	аманізава́нага	аманізава́най аманізава́нае	аманізава́нага	аманізава́ных
Д.	аманізава́наму	аманізава́най	аманізава́наму	аманізава́ным
В.	аманізава́ны (неадуш.) аманізава́нага (адуш.)	аманізава́ную	аманізава́нае	аманізава́ныя (неадуш.) аманізава́ных (адуш.)
Т.	аманізава́ным	аманізава́най аманізава́наю	аманізава́ным	аманізава́нымі
М.	аманізава́ным	аманізава́най	аманізава́ным	аманізава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

аманізава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	аманізава́ны	аманізава́ная	аманізава́нае	аманізава́ныя
Р.	аманізава́нага	аманізава́най аманізава́нае	аманізава́нага	аманізава́ных
Д.	аманізава́наму	аманізава́най	аманізава́наму	аманізава́ным
В.	аманізава́ны (неадуш.) аманізава́нага (адуш.)	аманізава́ную	аманізава́нае	аманізава́ныя (неадуш.) аманізава́ных (адуш.)
Т.	аманізава́ным	аманізава́най аманізава́наю	аманізава́ным	аманізава́нымі
М.	аманізава́ным	аманізава́най	аманізава́ным	аманізава́ных

Кароткая форма: аманізава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

аманізава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	аманізава́ны	аманізава́ная	аманізава́нае	аманізава́ныя
Р.	аманізава́нага	аманізава́най аманізава́нае	аманізава́нага	аманізава́ных
Д.	аманізава́наму	аманізава́най	аманізава́наму	аманізава́ным
В.	аманізава́ны (неадуш.) аманізава́нага (адуш.)	аманізава́ную	аманізава́нае	аманізава́ныя (неадуш.) аманізава́ных (адуш.)
Т.	аманізава́ным	аманізава́най аманізава́наю	аманізава́ным	аманізава́нымі
М.	аманізава́ным	аманізава́най	аманізава́ным	аманізава́ных

Кароткая форма: аманізава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

аманізава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

аманізава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

Verbum