Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

сіндыка́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сіндыка́льны сіндыка́льная сіндыка́льнае сіндыка́льныя
Р. сіндыка́льнага сіндыка́льнай
сіндыка́льнае
сіндыка́льнага сіндыка́льных
Д. сіндыка́льнаму сіндыка́льнай сіндыка́льнаму сіндыка́льным
В. сіндыка́льны (неадуш.)
сіндыка́льнага (адуш.)
сіндыка́льную сіндыка́льнае сіндыка́льныя (неадуш.)
сіндыка́льных (адуш.)
Т. сіндыка́льным сіндыка́льнай
сіндыка́льнаю
сіндыка́льным сіндыка́льнымі
М. сіндыка́льным сіндыка́льнай сіндыка́льным сіндыка́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

сіндыка́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сіндыка́т сіндыка́ты
Р. сіндыка́та сіндыка́таў
Д. сіндыка́ту сіндыка́там
В. сіндыка́т сіндыка́ты
Т. сіндыка́там сіндыка́тамі
М. сіндыка́це сіндыка́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сіндыка́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сіндыка́тны сіндыка́тная сіндыка́тнае сіндыка́тныя
Р. сіндыка́тнага сіндыка́тнай
сіндыка́тнае
сіндыка́тнага сіндыка́тных
Д. сіндыка́тнаму сіндыка́тнай сіндыка́тнаму сіндыка́тным
В. сіндыка́тны (неадуш.)
сіндыка́тнага (адуш.)
сіндыка́тную сіндыка́тнае сіндыка́тныя (неадуш.)
сіндыка́тных (адуш.)
Т. сіндыка́тным сіндыка́тнай
сіндыка́тнаю
сіндыка́тным сіндыка́тнымі
М. сіндыка́тным сіндыка́тнай сіндыка́тным сіндыка́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сіндыка́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сіндыка́цкі сіндыка́цкая сіндыка́цкае сіндыка́цкія
Р. сіндыка́цкага сіндыка́цкай
сіндыка́цкае
сіндыка́цкага сіндыка́цкіх
Д. сіндыка́цкаму сіндыка́цкай сіндыка́цкаму сіндыка́цкім
В. сіндыка́цкі (неадуш.)
сіндыка́цкага (адуш.)
сіндыка́цкую сіндыка́цкае сіндыка́цкія (неадуш.)
сіндыка́цкіх (адуш.)
Т. сіндыка́цкім сіндыка́цкай
сіндыка́цкаю
сіндыка́цкім сіндыка́цкімі
М. сіндыка́цкім сіндыка́цкай сіндыка́цкім сіндыка́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сіндэсмалагі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сіндэсмалагі́чны сіндэсмалагі́чная сіндэсмалагі́чнае сіндэсмалагі́чныя
Р. сіндэсмалагі́чнага сіндэсмалагі́чнай
сіндэсмалагі́чнае
сіндэсмалагі́чнага сіндэсмалагі́чных
Д. сіндэсмалагі́чнаму сіндэсмалагі́чнай сіндэсмалагі́чнаму сіндэсмалагі́чным
В. сіндэсмалагі́чны (неадуш.)
сіндэсмалагі́чнага (адуш.)
сіндэсмалагі́чную сіндэсмалагі́чнае сіндэсмалагі́чныя (неадуш.)
сіндэсмалагі́чных (адуш.)
Т. сіндэсмалагі́чным сіндэсмалагі́чнай
сіндэсмалагі́чнаю
сіндэсмалагі́чным сіндэсмалагі́чнымі
М. сіндэсмалагі́чным сіндэсмалагі́чнай сіндэсмалагі́чным сіндэсмалагі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

сіндэсмало́гія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. сіндэсмало́гія
Р. сіндэсмало́гіі
Д. сіндэсмало́гіі
В. сіндэсмало́гію
Т. сіндэсмало́гіяй
сіндэсмало́гіяю
М. сіндэсмало́гіі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сіндэсмо́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сіндэсмо́з сіндэсмо́зы
Р. сіндэсмо́зу сіндэсмо́заў
Д. сіндэсмо́зу сіндэсмо́зам
В. сіндэсмо́з сіндэсмо́зы
Т. сіндэсмо́зам сіндэсмо́замі
М. сіндэсмо́зе сіндэсмо́зах

Крыніцы: piskunou2012.

сіндэтыко́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сіндэтыко́н
Р. сіндэтыко́ну
Д. сіндэтыко́ну
В. сіндэтыко́н
Т. сіндэтыко́нам
М. сіндэтыко́не

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сі́не

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
сі́не - -

сінегало́вік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сінегало́вік
Р. сінегало́віку
Д. сінегало́віку
В. сінегало́вік
Т. сінегало́вікам
М. сінегало́віку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.