сіндыка́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сіндыка́льны |
сіндыка́льная |
сіндыка́льнае |
сіндыка́льныя |
| Р. |
сіндыка́льнага |
сіндыка́льнай сіндыка́льнае |
сіндыка́льнага |
сіндыка́льных |
| Д. |
сіндыка́льнаму |
сіндыка́льнай |
сіндыка́льнаму |
сіндыка́льным |
| В. |
сіндыка́льны (неадуш.) сіндыка́льнага (адуш.) |
сіндыка́льную |
сіндыка́льнае |
сіндыка́льныя (неадуш.) сіндыка́льных (адуш.) |
| Т. |
сіндыка́льным |
сіндыка́льнай сіндыка́льнаю |
сіндыка́льным |
сіндыка́льнымі |
| М. |
сіндыка́льным |
сіндыка́льнай |
сіндыка́льным |
сіндыка́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
сіндыка́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сіндыка́т |
сіндыка́ты |
| Р. |
сіндыка́та |
сіндыка́таў |
| Д. |
сіндыка́ту |
сіндыка́там |
| В. |
сіндыка́т |
сіндыка́ты |
| Т. |
сіндыка́там |
сіндыка́тамі |
| М. |
сіндыка́це |
сіндыка́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сіндыка́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сіндыка́тны |
сіндыка́тная |
сіндыка́тнае |
сіндыка́тныя |
| Р. |
сіндыка́тнага |
сіндыка́тнай сіндыка́тнае |
сіндыка́тнага |
сіндыка́тных |
| Д. |
сіндыка́тнаму |
сіндыка́тнай |
сіндыка́тнаму |
сіндыка́тным |
| В. |
сіндыка́тны (неадуш.) сіндыка́тнага (адуш.) |
сіндыка́тную |
сіндыка́тнае |
сіндыка́тныя (неадуш.) сіндыка́тных (адуш.) |
| Т. |
сіндыка́тным |
сіндыка́тнай сіндыка́тнаю |
сіндыка́тным |
сіндыка́тнымі |
| М. |
сіндыка́тным |
сіндыка́тнай |
сіндыка́тным |
сіндыка́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сіндыка́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сіндыка́цкі |
сіндыка́цкая |
сіндыка́цкае |
сіндыка́цкія |
| Р. |
сіндыка́цкага |
сіндыка́цкай сіндыка́цкае |
сіндыка́цкага |
сіндыка́цкіх |
| Д. |
сіндыка́цкаму |
сіндыка́цкай |
сіндыка́цкаму |
сіндыка́цкім |
| В. |
сіндыка́цкі (неадуш.) сіндыка́цкага (адуш.) |
сіндыка́цкую |
сіндыка́цкае |
сіндыка́цкія (неадуш.) сіндыка́цкіх (адуш.) |
| Т. |
сіндыка́цкім |
сіндыка́цкай сіндыка́цкаю |
сіндыка́цкім |
сіндыка́цкімі |
| М. |
сіндыка́цкім |
сіндыка́цкай |
сіндыка́цкім |
сіндыка́цкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сіндэсмалагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сіндэсмалагі́чны |
сіндэсмалагі́чная |
сіндэсмалагі́чнае |
сіндэсмалагі́чныя |
| Р. |
сіндэсмалагі́чнага |
сіндэсмалагі́чнай сіндэсмалагі́чнае |
сіндэсмалагі́чнага |
сіндэсмалагі́чных |
| Д. |
сіндэсмалагі́чнаму |
сіндэсмалагі́чнай |
сіндэсмалагі́чнаму |
сіндэсмалагі́чным |
| В. |
сіндэсмалагі́чны (неадуш.) сіндэсмалагі́чнага (адуш.) |
сіндэсмалагі́чную |
сіндэсмалагі́чнае |
сіндэсмалагі́чныя (неадуш.) сіндэсмалагі́чных (адуш.) |
| Т. |
сіндэсмалагі́чным |
сіндэсмалагі́чнай сіндэсмалагі́чнаю |
сіндэсмалагі́чным |
сіндэсмалагі́чнымі |
| М. |
сіндэсмалагі́чным |
сіндэсмалагі́чнай |
сіндэсмалагі́чным |
сіндэсмалагі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
сіндэсмало́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
сіндэсмало́гія |
| Р. |
сіндэсмало́гіі |
| Д. |
сіндэсмало́гіі |
| В. |
сіндэсмало́гію |
| Т. |
сіндэсмало́гіяй сіндэсмало́гіяю |
| М. |
сіндэсмало́гіі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сіндэсмо́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сіндэсмо́з |
сіндэсмо́зы |
| Р. |
сіндэсмо́зу |
сіндэсмо́заў |
| Д. |
сіндэсмо́зу |
сіндэсмо́зам |
| В. |
сіндэсмо́з |
сіндэсмо́зы |
| Т. |
сіндэсмо́зам |
сіндэсмо́замі |
| М. |
сіндэсмо́зе |
сіндэсмо́зах |
Крыніцы:
piskunou2012.
сіндэтыко́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
сіндэтыко́н |
| Р. |
сіндэтыко́ну |
| Д. |
сіндэтыко́ну |
| В. |
сіндэтыко́н |
| Т. |
сіндэтыко́нам |
| М. |
сіндэтыко́не |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сі́не
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| сі́не |
- |
- |
сінегало́вік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
сінегало́вік |
| Р. |
сінегало́віку |
| Д. |
сінегало́віку |
| В. |
сінегало́вік |
| Т. |
сінегало́вікам |
| М. |
сінегало́віку |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.