сіндыка́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сіндыка́цкі сіндыка́цкая сіндыка́цкае сіндыка́цкія
Р. сіндыка́цкага сіндыка́цкай
сіндыка́цкае		 сіндыка́цкага сіндыка́цкіх
Д. сіндыка́цкаму сіндыка́цкай сіндыка́цкаму сіндыка́цкім
В. сіндыка́цкі (неадуш.)
сіндыка́цкага (адуш.)		 сіндыка́цкую сіндыка́цкае сіндыка́цкія (неадуш.)
сіндыка́цкіх (адуш.)
Т. сіндыка́цкім сіндыка́цкай
сіндыка́цкаю		 сіндыка́цкім сіндыка́цкімі
М. сіндыка́цкім сіндыка́цкай сіндыка́цкім сіндыка́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)