сіндэтыко́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сіндэтыко́н
Р. сіндэтыко́ну
Д. сіндэтыко́ну
В. сіндэтыко́н
Т. сіндэтыко́нам
М. сіндэтыко́не

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)