Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

паўназна́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паўназна́чны	паўназна́чная	паўназна́чнае	паўназна́чныя
Р.	паўназна́чнага	паўназна́чнай паўназна́чнае	паўназна́чнага	паўназна́чных
Д.	паўназна́чнаму	паўназна́чнай	паўназна́чнаму	паўназна́чным
В.	паўназна́чны (неадуш.) паўназна́чнага (адуш.)	паўназна́чную	паўназна́чнае	паўназна́чныя (неадуш.) паўназна́чных (адуш.)
Т.	паўназна́чным	паўназна́чнай паўназна́чнаю	паўназна́чным	паўназна́чнымі
М.	паўназна́чным	паўназна́чнай	паўназна́чным	паўназна́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

паўнако́лерны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паўнако́лерны	паўнако́лерная	паўнако́лернае	паўнако́лерныя
Р.	паўнако́лернага	паўнако́лернай паўнако́лернае	паўнако́лернага	паўнако́лерных
Д.	паўнако́лернаму	паўнако́лернай	паўнако́лернаму	паўнако́лерным
В.	паўнако́лерны (неадуш.) паўнако́лернага (адуш.)	паўнако́лерную	паўнако́лернае	паўнако́лерныя (неадуш.) паўнако́лерных (адуш.)
Т.	паўнако́лерным	паўнако́лернай паўнако́лернаю	паўнако́лерным	паўнако́лернымі
М.	паўнако́лерным	паўнако́лернай	паўнако́лерным	паўнако́лерных

Крыніцы: piskunou2012.

паўнакро́ўе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

паўнакро́ўна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
паўнакро́ўна	паўнакро́ўней	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

паўнакро́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

паўнакро́ўны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паўнакро́ўны	паўнакро́ўная	паўнакро́ўнае	паўнакро́ўныя
Р.	паўнакро́ўнага	паўнакро́ўнай паўнакро́ўнае	паўнакро́ўнага	паўнакро́ўных
Д.	паўнакро́ўнаму	паўнакро́ўнай	паўнакро́ўнаму	паўнакро́ўным
В.	паўнакро́ўны (неадуш.) паўнакро́ўнага (адуш.)	паўнакро́ўную	паўнакро́ўнае	паўнакро́ўныя (неадуш.) паўнакро́ўных (адуш.)
Т.	паўнакро́ўным	паўнакро́ўнай паўнакро́ўнаю	паўнакро́ўным	паўнакро́ўнымі
М.	паўнакро́ўным	паўнакро́ўнай	паўнакро́ўным	паўнакро́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

паўнакро́ўны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паўнакро́ўны	паўнакро́ўная	паўнакро́ўнае	паўнакро́ўныя
Р.	паўнакро́ўнага	паўнакро́ўнай паўнакро́ўнае	паўнакро́ўнага	паўнакро́ўных
Д.	паўнакро́ўнаму	паўнакро́ўнай	паўнакро́ўнаму	паўнакро́ўным
В.	паўнакро́ўны (неадуш.) паўнакро́ўнага (адуш.)	паўнакро́ўную	паўнакро́ўнае	паўнакро́ўныя (неадуш.) паўнакро́ўных (адуш.)
Т.	паўнакро́ўным	паўнакро́ўнай паўнакро́ўнаю	паўнакро́ўным	паўнакро́ўнымі
М.	паўнакро́ўным	паўнакро́ўнай	паўнакро́ўным	паўнакро́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

паўнале́тні

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паўнале́тні	паўнале́тняя	паўнале́тняе	паўнале́тнія
Р.	паўнале́тняга	паўнале́тняй паўнале́тняе	паўнале́тняга	паўнале́тніх
Д.	паўнале́тняму	паўнале́тняй	паўнале́тняму	паўнале́тнім
В.	паўнале́тні (неадуш.) паўнале́тняга (адуш.)	паўнале́тнюю	паўнале́тняе	паўнале́тнія (неадуш.) паўнале́тніх (адуш.)
Т.	паўнале́тнім	паўнале́тняй паўнале́тняю	паўнале́тнім	паўнале́тнімі
М.	паўнале́тнім	паўнале́тняй	паўнале́тнім	паўнале́тніх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

паўнале́цце

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

паўналі́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum