паўнава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паўнава́ты паўнава́тая паўнава́тае паўнава́тыя
Р. паўнава́тага паўнава́тай
паўнава́тае		 паўнава́тага паўнава́тых
Д. паўнава́таму паўнава́тай паўнава́таму паўнава́тым
В. паўнава́ты (неадуш.)
паўнава́тага (адуш.)		 паўнава́тую паўнава́тае паўнава́тыя (неадуш.)
паўнава́тых (адуш.)
Т. паўнава́тым паўнава́тай
паўнава́таю		 паўнава́тым паўнава́тымі
М. паўнава́тым паўнава́тай паўнава́тым паўнава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)