паўнавясны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паўнавясны́ паўнавясна́я паўнавясно́е паўнавясны́я
Р. паўнавясно́га паўнавясно́й
паўнавясно́е		 паўнавясно́га паўнавясны́х
Д. паўнавясно́му паўнавясно́й паўнавясно́му паўнавясны́м
В. паўнавясны́ (неадуш.)
паўнавясно́га (адуш.)		 паўнавясну́ю паўнавясно́е паўнавясны́я (неадуш.)
паўнавясны́х (адуш.)
Т. паўнавясны́м паўнавясно́й
паўнавясно́ю		 паўнавясны́м паўнавясны́мі
М. паўнавясны́м паўнавясно́й паўнавясны́м паўнавясны́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)