першасубста́нцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
першасубста́нцыя |
першасубста́нцыі |
Р. |
першасубста́нцыі |
першасубста́нцый |
Д. |
першасубста́нцыі |
першасубста́нцыям |
В. |
першасубста́нцыю |
першасубста́нцыі |
Т. |
першасубста́нцыяй першасубста́нцыяю |
першасубста́нцыямі |
М. |
першасубста́нцыі |
першасубста́нцыях |
Крыніцы:
piskunou2012.
першасу́тнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
першасу́тнасць |
першасу́тнасці |
Р. |
першасу́тнасці |
першасу́тнасцяў першасу́тнасцей |
Д. |
першасу́тнасці |
першасу́тнасцям |
В. |
першасу́тнасць |
першасу́тнасці |
Т. |
першасу́тнасцю |
першасу́тнасцямі |
М. |
першасу́тнасці |
першасу́тнасцях |
Крыніцы:
piskunou2012.
пе́ршасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пе́ршасць |
пе́ршасці |
Р. |
пе́ршасці |
пе́ршасцяў пе́ршасцей |
Д. |
пе́ршасці |
пе́ршасцям |
В. |
пе́ршасць |
пе́ршасці |
Т. |
пе́ршасцю |
пе́ршасцямі |
М. |
пе́ршасці |
пе́ршасцях |
Крыніцы:
piskunou2012.
першатво́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
першатво́р |
першатво́ры |
Р. |
першатво́ра |
першатво́раў |
Д. |
першатво́ру |
першатво́рам |
В. |
першатво́р |
першатво́ры |
Т. |
першатво́рам |
першатво́рамі |
М. |
першатво́ры |
першатво́рах |
Крыніцы:
piskunou2012.
першаўзо́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
першаўзо́р |
першаўзо́ры |
Р. |
першаўзо́ру |
першаўзо́раў |
Д. |
першаўзо́ру |
першаўзо́рам |
В. |
першаўзо́р |
першаўзо́ры |
Т. |
першаўзо́рам |
першаўзо́рамі |
М. |
першаўзо́ры |
першаўзо́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
першаўзо́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
першаўзо́рны |
першаўзо́рная |
першаўзо́рнае |
першаўзо́рныя |
Р. |
першаўзо́рнага |
першаўзо́рнай першаўзо́рнае |
першаўзо́рнага |
першаўзо́рных |
Д. |
першаўзо́рнаму |
першаўзо́рнай |
першаўзо́рнаму |
першаўзо́рным |
В. |
першаўзо́рны (неадуш.) першаўзо́рнага (адуш.) |
першаўзо́рную |
першаўзо́рнае |
першаўзо́рныя (неадуш.) першаўзо́рных (адуш.) |
Т. |
першаўзо́рным |
першаўзо́рнай першаўзо́рнаю |
першаўзо́рным |
першаўзо́рнымі |
М. |
першаўзо́рным |
першаўзо́рнай |
першаўзо́рным |
першаўзо́рных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
першаўзыхо́джанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
першаўзыхо́джанне |
Р. |
першаўзыхо́джання |
Д. |
першаўзыхо́джанню |
В. |
першаўзыхо́джанне |
Т. |
першаўзыхо́джаннем |
М. |
першаўзыхо́джанні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.