Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

ту́та

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ту́та - -

Крыніцы: piskunou2012.

тутаво́д

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тутаво́д тутаво́ды
Р. тутаво́да тутаво́даў
Д. тутаво́ду тутаво́дам
В. тутаво́да тутаво́даў
Т. тутаво́дам тутаво́дамі
М. тутаво́дзе тутаво́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тутаво́дства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. тутаво́дства
Р. тутаво́дства
Д. тутаво́дству
В. тутаво́дства
Т. тутаво́дствам
М. тутаво́дстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тутаво́дчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тутаво́дчы тутаво́дчая тутаво́дчае тутаво́дчыя
Р. тутаво́дчага тутаво́дчай
тутаво́дчае
тутаво́дчага тутаво́дчых
Д. тутаво́дчаму тутаво́дчай тутаво́дчаму тутаво́дчым
В. тутаво́дчы (неадуш.)
тутаво́дчага (адуш.)
тутаво́дчую тутаво́дчае тутаво́дчыя (неадуш.)
тутаво́дчых (адуш.)
Т. тутаво́дчым тутаво́дчай
тутаво́дчаю
тутаво́дчым тутаво́дчымі
М. тутаво́дчым тутаво́дчай тутаво́дчым тутаво́дчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ту́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ту́тавы ту́тавая ту́тавае ту́тавыя
Р. ту́тавага ту́тавай
ту́тавае
ту́тавага ту́тавых
Д. ту́таваму ту́тавай ту́таваму ту́тавым
В. ту́тавы (неадуш.)
ту́тавага (адуш.)
ту́тавую ту́тавае ту́тавыя (неадуш.)
ту́тавых (адуш.)
Т. ту́тавым ту́тавай
ту́таваю
ту́тавым ту́тавымі
М. ту́тавым ту́тавай ту́тавым ту́тавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ту́тавыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. ту́тавыя
Р. ту́тавых
Д. ту́тавым
В. ту́тавыя
Т. ту́тавымі
М. ту́тавых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

ту́така

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ту́така - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, tsbm1984.

Тутанхамо́н

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Тутанхамо́н
Р. Тутанхамо́на
Д. Тутанхамо́ну
В. Тутанхамо́на
Т. Тутанхамо́нам
М. Тутанхамо́не

Крыніцы: piskunou2012.

ту́танька

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ту́танька - -

Крыніцы: piskunou2012.

ту́танькі

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
ту́танькі - -

Крыніцы: piskunou2012.