апіло́ваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
апіло́ваны |
апіло́ваная |
апіло́ванае |
апіло́ваныя |
| Р. |
апіло́ванага |
апіло́ванай апіло́ванае |
апіло́ванага |
апіло́ваных |
| Д. |
апіло́ванаму |
апіло́ванай |
апіло́ванаму |
апіло́ваным |
| В. |
апіло́ваны апіло́ванага |
апіло́ваную |
апіло́ванае |
апіло́ваныя апіло́ваных |
| Т. |
апіло́ваным |
апіло́ванай апіло́ванаю |
апіло́ваным |
апіло́ванымі |
| М. |
апіло́ваным |
апіло́ванай |
апіло́ваным |
апіло́ваных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
апіло́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
апіло́ваны |
апіло́ваная |
апіло́ванае |
апіло́ваныя |
| Р. |
апіло́ванага |
апіло́ванай апіло́ванае |
апіло́ванага |
апіло́ваных |
| Д. |
апіло́ванаму |
апіло́ванай |
апіло́ванаму |
апіло́ваным |
| В. |
апіло́ваны апіло́ванага |
апіло́ваную |
апіло́ванае |
апіло́ваныя апіло́ваных |
| Т. |
апіло́ваным |
апіло́ванай апіло́ванаю |
апіло́ваным |
апіло́ванымі |
| М. |
апіло́ваным |
апіло́ванай |
апіло́ваным |
апіло́ваных |
Кароткая форма: апіло́вана.
Іншыя варыянты:
апілава́ны.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
апіло́вачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
апіло́вачны |
апіло́вачная |
апіло́вачнае |
апіло́вачныя |
| Р. |
апіло́вачнага |
апіло́вачнай апіло́вачнае |
апіло́вачнага |
апіло́вачных |
| Д. |
апіло́вачнаму |
апіло́вачнай |
апіло́вачнаму |
апіло́вачным |
| В. |
апіло́вачны (неадуш.) апіло́вачнага (адуш.) |
апіло́вачную |
апіло́вачнае |
апіло́вачныя (неадуш.) апіло́вачных (адуш.) |
| Т. |
апіло́вачным |
апіло́вачнай апіло́вачнаю |
апіло́вачным |
апіло́вачнымі |
| М. |
апіло́вачным |
апіло́вачнай |
апіло́вачным |
апіло́вачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апіло́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
апіло́ўванне |
| Р. |
апіло́ўвання |
| Д. |
апіло́ўванню |
| В. |
апіло́ўванне |
| Т. |
апіло́ўваннем |
| М. |
апіло́ўванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апіло́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
апіло́ўваецца |
апіло́ўваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
апіло́ўваўся |
апіло́ўваліся |
| ж. |
апіло́ўвалася |
| н. |
апіло́ўвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
апіло́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
апіло́ўваю |
апіло́ўваем |
| 2-я ас. |
апіло́ўваеш |
апіло́ўваеце |
| 3-я ас. |
апіло́ўвае |
апіло́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
апіло́ўваў |
апіло́ўвалі |
| ж. |
апіло́ўвала |
| н. |
апіло́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
апіло́ўвай |
апіло́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
апіло́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апіло́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
апіло́ўка |
| Р. |
апіло́ўкі |
| Д. |
апіло́ўцы |
| В. |
апіло́ўку |
| Т. |
апіло́ўкай апіло́ўкаю |
| М. |
апіло́ўцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
апіло́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
апіло́ўшчык |
апіло́ўшчыкі |
| Р. |
апіло́ўшчыка |
апіло́ўшчыкаў |
| Д. |
апіло́ўшчыку |
апіло́ўшчыкам |
| В. |
апіло́ўшчыка |
апіло́ўшчыкаў |
| Т. |
апіло́ўшчыкам |
апіло́ўшчыкамі |
| М. |
апіло́ўшчыку |
апіло́ўшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
апіло́ўшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
апіло́ўшчыца |
апіло́ўшчыцы |
| Р. |
апіло́ўшчыцы |
апіло́ўшчыц |
| Д. |
апіло́ўшчыцы |
апіло́ўшчыцам |
| В. |
апіло́ўшчыцу |
апіло́ўшчыц |
| Т. |
апіло́ўшчыцай апіло́ўшчыцаю |
апіло́ўшчыцамі |
| М. |
апіло́ўшчыцы |
апіло́ўшчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
апіна́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
апіна́тка |
апіна́ткі |
| Р. |
апіна́ткі |
апіна́так |
| Д. |
апіна́тцы |
апіна́ткам |
| В. |
апіна́тку |
апіна́ткі |
| Т. |
апіна́ткай апіна́ткаю |
апіна́ткамі |
| М. |
апіна́тцы |
апіна́тках |
Крыніцы:
piskunou2012.