першаво́бразны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
першаво́бразны |
першаво́бразная |
першаво́бразнае |
першаво́бразныя |
Р. |
першаво́бразнага |
першаво́бразнай першаво́бразнае |
першаво́бразнага |
першаво́бразных |
Д. |
першаво́бразнаму |
першаво́бразнай |
першаво́бразнаму |
першаво́бразным |
В. |
першаво́бразны першаво́бразнага |
першаво́бразную |
першаво́бразнае |
першаво́бразныя |
Т. |
першаво́бразным |
першаво́бразнай першаво́бразнаю |
першаво́бразным |
першаво́бразнымі |
М. |
першаво́бразным |
першаво́бразнай |
першаво́бразным |
першаво́бразных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
tsblm1996.
першавыда́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
першавыда́нне |
першавыда́нні |
Р. |
першавыда́ння |
першавыда́нняў |
Д. |
першавыда́нню |
першавыда́нням |
В. |
першавыда́нне |
першавыда́нні |
Т. |
першавыда́ннем |
першавыда́ннямі |
М. |
першавыда́нні |
першавыда́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
першавыто́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
першавыто́к |
першавыто́кі |
Р. |
першавыто́ку |
першавыто́каў |
Д. |
першавыто́ку |
першавыто́кам |
В. |
першавыто́к |
першавыто́кі |
Т. |
першавыто́кам |
першавыто́камі |
М. |
першавыто́ку |
першавыто́ках |
Крыніцы:
piskunou2012.
першагатунко́ва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
першагатунко́ва |
- |
- |
першагатунко́васць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
першагатунко́васць |
Р. |
першагатунко́васці |
Д. |
першагатунко́васці |
В. |
першагатунко́васць |
Т. |
першагатунко́васцю |
М. |
першагатунко́васці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
першагатунко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
першагатунко́вы |
першагатунко́вая |
першагатунко́вае |
першагатунко́выя |
Р. |
першагатунко́вага |
першагатунко́вай першагатунко́вае |
першагатунко́вага |
першагатунко́вых |
Д. |
першагатунко́ваму |
першагатунко́вай |
першагатунко́ваму |
першагатунко́вым |
В. |
першагатунко́вы (неадуш.) першагатунко́вага (адуш.) |
першагатунко́вую |
першагатунко́вае |
першагатунко́выя (неадуш.) першагатунко́вых (адуш.) |
Т. |
першагатунко́вым |
першагатунко́вай першагатунко́ваю |
першагатунко́вым |
першагатунко́вымі |
М. |
першагатунко́вым |
першагатунко́вай |
першагатунко́вым |
першагатунко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
першаго́дак
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
першаго́дак |
першаго́дкі |
Р. |
першаго́дка |
першаго́дкаў |
Д. |
першаго́дку |
першаго́дкам |
В. |
першаго́дка |
першаго́дкаў |
Т. |
першаго́дкам |
першаго́дкамі |
М. |
першаго́дку |
першаго́дках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
першаго́дак
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
першаго́дак |
першаго́дкі |
Р. |
першаго́дка |
першаго́дкаў |
Д. |
першаго́дку |
першаго́дкам |
В. |
першаго́дка |
першаго́дкаў |
Т. |
першаго́дкам |
першаго́дкамі |
М. |
першаго́дку |
першаго́дках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
першаго́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
першаго́днік |
першаго́днікі |
Р. |
першаго́дніка |
першаго́днікаў |
Д. |
першаго́дніку |
першаго́днікам |
В. |
першаго́дніка |
першаго́днікаў |
Т. |
першаго́днікам |
першаго́днікамі |
М. |
першаго́дніку |
першаго́дніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
першаго́дніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
першаго́дніца |
першаго́дніцы |
Р. |
першаго́дніцы |
першаго́дніц |
Д. |
першаго́дніцы |
першаго́дніцам |
В. |
першаго́дніцу |
першаго́дніц |
Т. |
першаго́дніцай першаго́дніцаю |
першаго́дніцамі |
М. |
першаго́дніцы |
першаго́дніцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.