перцэпцы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
перцэпцы́йны |
перцэпцы́йная |
перцэпцы́йнае |
перцэпцы́йныя |
Р. |
перцэпцы́йнага |
перцэпцы́йнай перцэпцы́йнае |
перцэпцы́йнага |
перцэпцы́йных |
Д. |
перцэпцы́йнаму |
перцэпцы́йнай |
перцэпцы́йнаму |
перцэпцы́йным |
В. |
перцэпцы́йны (неадуш.) перцэпцы́йнага (адуш.) |
перцэпцы́йную |
перцэпцы́йнае |
перцэпцы́йныя (неадуш.) перцэпцы́йных (адуш.) |
Т. |
перцэпцы́йным |
перцэпцы́йнай перцэпцы́йнаю |
перцэпцы́йным |
перцэпцы́йнымі |
М. |
перцэпцы́йным |
перцэпцы́йнай |
перцэпцы́йным |
перцэпцы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
перцэ́пцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
перцэ́пцыя |
Р. |
перцэ́пцыі |
Д. |
перцэ́пцыі |
В. |
перцэ́пцыю |
Т. |
перцэ́пцыяй перцэ́пцыяю |
М. |
перцэ́пцыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пе́рчаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пе́рчаны |
пе́рчаная |
пе́рчанае |
пе́рчаныя |
Р. |
пе́рчанага |
пе́рчанай пе́рчанае |
пе́рчанага |
пе́рчаных |
Д. |
пе́рчанаму |
пе́рчанай |
пе́рчанаму |
пе́рчаным |
В. |
пе́рчаны (неадуш.) пе́рчанага (адуш.) |
пе́рчаную |
пе́рчанае |
пе́рчаныя (неадуш.) пе́рчаных (адуш.) |
Т. |
пе́рчаным |
пе́рчанай пе́рчанаю |
пе́рчаным |
пе́рчанымі |
М. |
пе́рчаным |
пе́рчанай |
пе́рчаным |
пе́рчаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пе́рчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пе́рчаны |
пе́рчаная |
пе́рчанае |
пе́рчаныя |
Р. |
пе́рчанага |
пе́рчанай пе́рчанае |
пе́рчанага |
пе́рчаных |
Д. |
пе́рчанаму |
пе́рчанай |
пе́рчанаму |
пе́рчаным |
В. |
пе́рчаны (неадуш.) пе́рчанага (адуш.) |
пе́рчаную |
пе́рчанае |
пе́рчаныя (неадуш.) пе́рчаных (адуш.) |
Т. |
пе́рчаным |
пе́рчанай пе́рчанаю |
пе́рчаным |
пе́рчанымі |
М. |
пе́рчаным |
пе́рчанай |
пе́рчаным |
пе́рчаных |
Кароткая форма: пе́рчана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пе́рчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
пе́рчык |
Р. |
пе́рчыку |
Д. |
пе́рчыку |
В. |
пе́рчык |
Т. |
пе́рчыкам |
М. |
пе́рчыку |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012.
пе́рчыць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пе́рчу |
пе́рчым |
2-я ас. |
пе́рчыш |
пе́рчыце |
3-я ас. |
пе́рчыць |
пе́рчаць |
Прошлы час |
м. |
пе́рчыў |
пе́рчылі |
ж. |
пе́рчыла |
н. |
пе́рчыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
пе́рчы |
пе́рчыце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
пе́рчачы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пе́рш
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
пе́рш |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
першаадкрыва́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
першаадкрыва́льнік |
першаадкрыва́льнікі |
Р. |
першаадкрыва́льніка |
першаадкрыва́льнікаў |
Д. |
першаадкрыва́льніку |
першаадкрыва́льнікам |
В. |
першаадкрыва́льніка |
першаадкрыва́льнікаў |
Т. |
першаадкрыва́льнікам |
першаадкрыва́льнікамі |
М. |
першаадкрыва́льніку |
першаадкрыва́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
першаадкрыва́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
першаадкрыва́льніца |
першаадкрыва́льніцы |
Р. |
першаадкрыва́льніцы |
першаадкрыва́льніц |
Д. |
першаадкрыва́льніцы |
першаадкрыва́льніцам |
В. |
першаадкрыва́льніцу |
першаадкрыва́льніц |
Т. |
першаадкрыва́льніцай першаадкрыва́льніцаю |
першаадкрыва́льніцамі |
М. |
першаадкрыва́льніцы |
першаадкрыва́льніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.