перашкодаўсто́йлівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
перашкодаўсто́йлівасць |
| Р. |
перашкодаўсто́йлівасці |
| Д. |
перашкодаўсто́йлівасці |
| В. |
перашкодаўсто́йлівасць |
| Т. |
перашкодаўсто́йлівасцю |
| М. |
перашкодаўсто́йлівасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
перашкодаўсто́йлівы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перашкодаўсто́йлівы |
перашкодаўсто́йлівая |
перашкодаўсто́йлівае |
перашкодаўсто́йлівыя |
| Р. |
перашкодаўсто́йлівага |
перашкодаўсто́йлівай
перашкодаўсто́йлівае |
перашкодаўсто́йлівага |
перашкодаўсто́йлівых |
| Д. |
перашкодаўсто́йліваму |
перашкодаўсто́йлівай |
перашкодаўсто́йліваму |
перашкодаўсто́йлівым |
| В. |
перашкодаўсто́йлівы (неадуш.)
перашкодаўсто́йлівага (адуш.) |
перашкодаўсто́йлівую |
перашкодаўсто́йлівае |
перашкодаўсто́йлівыя (неадуш.)
перашкодаўсто́йлівых (адуш.) |
| Т. |
перашкодаўсто́йлівым |
перашкодаўсто́йлівай
перашкодаўсто́йліваю |
перашкодаўсто́йлівым |
перашкодаўсто́йлівымі |
| М. |
перашкодаўсто́йлівым |
перашкодаўсто́йлівай |
перашкодаўсто́йлівым |
перашкодаўсто́йлівых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
перашко́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перашко́джаны |
перашко́джаная |
перашко́джанае |
перашко́джаныя |
| Р. |
перашко́джанага |
перашко́джанай
перашко́джанае |
перашко́джанага |
перашко́джаных |
| Д. |
перашко́джанаму |
перашко́джанай |
перашко́джанаму |
перашко́джаным |
| В. |
перашко́джаны (неадуш.)
перашко́джанага (адуш.) |
перашко́джаную |
перашко́джанае |
перашко́джаныя (неадуш.)
перашко́джаных (адуш.) |
| Т. |
перашко́джаным |
перашко́джанай
перашко́джанаю |
перашко́джаным |
перашко́джанымі |
| М. |
перашко́джаным |
перашко́джанай |
перашко́джаным |
перашко́джаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
перашко́дзіць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перашко́джу |
перашко́дзім |
| 2-я ас. |
перашко́дзіш |
перашко́дзіце |
| 3-я ас. |
перашко́дзіць |
перашко́дзяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
перашко́дзіў |
перашко́дзілі |
| ж. |
перашко́дзіла |
| н. |
перашко́дзіла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
перашко́дзь |
перашко́дзьце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
перашко́дзіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
перашко́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
перашко́днік |
перашко́днікі |
| Р. |
перашко́дніка |
перашко́днікаў |
| Д. |
перашко́дніку |
перашко́днікам |
| В. |
перашко́дніка |
перашко́днікаў |
| Т. |
перашко́днікам |
перашко́днікамі |
| М. |
перашко́дніку |
перашко́дніках |
Крыніцы:
piskunou2012.