Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

парало́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. парало́н
Р. парало́ну
Д. парало́ну
В. парало́н
Т. парало́нам
М. парало́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

парало́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. парало́навы парало́навая парало́навае парало́навыя
Р. парало́навага парало́навай
парало́навае
парало́навага парало́навых
Д. парало́наваму парало́навай парало́наваму парало́навым
В. парало́навы (неадуш.)
парало́навага (адуш.)
парало́навую парало́навае парало́навыя (неадуш.)
парало́навых (адуш.)
Т. парало́навым парало́навай
парало́наваю
парало́навым парало́навымі
М. парало́навым парало́навай парало́навым парало́навых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пара́люш

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. пара́люш
Р. пара́люшу
Д. пара́люшу
В. пара́люш
Т. пара́люшам
М. пара́люшы

Іншыя варыянты: паралю́ш.

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

паралю́ш

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. паралю́ш
Р. паралю́шу
Д. паралю́шу
В. паралю́ш
Т. паралю́шам
М. паралю́шы

Іншыя варыянты: пара́люш.

Крыніцы: krapivabr2012.

пара́люшны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пара́люшны пара́люшная пара́люшнае пара́люшныя
Р. пара́люшнага пара́люшнай
пара́люшнае
пара́люшнага пара́люшных
Д. пара́люшнаму пара́люшнай пара́люшнаму пара́люшным
В. пара́люшны (неадуш.)
пара́люшнага (адуш.)
пара́люшную пара́люшнае пара́люшныя (неадуш.)
пара́люшных (адуш.)
Т. пара́люшным пара́люшнай
пара́люшнаю
пара́люшным пара́люшнымі
М. пара́люшным пара́люшнай пара́люшным пара́люшных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

парамабі́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. парамабі́ль парамабі́лі
Р. парамабі́ля парамабі́ляў
Д. парамабі́лю парамабі́лям
В. парамабі́ль парамабі́лі
Т. парамабі́лем парамабі́лямі
М. парамабі́лі парамабі́лях

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

парамагнеты́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. парамагнеты́зм
Р. парамагнеты́зму
Д. парамагнеты́зму
В. парамагнеты́зм
Т. парамагнеты́змам
М. парамагнеты́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

парамагне́тык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. парамагне́тык парамагне́тыкі
Р. парамагне́тыка парамагне́тыкаў
Д. парамагне́тыку парамагне́тыкам
В. парамагне́тык парамагне́тыкі
Т. парамагне́тыкам парамагне́тыкамі
М. парамагне́тыку парамагне́тыках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

парамагнеты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. парамагнеты́чны парамагнеты́чная парамагнеты́чнае парамагнеты́чныя
Р. парамагнеты́чнага парамагнеты́чнай
парамагнеты́чнае
парамагнеты́чнага парамагнеты́чных
Д. парамагнеты́чнаму парамагнеты́чнай парамагнеты́чнаму парамагнеты́чным
В. парамагнеты́чны (неадуш.)
парамагнеты́чнага (адуш.)
парамагнеты́чную парамагнеты́чнае парамагнеты́чныя (неадуш.)
парамагнеты́чных (адуш.)
Т. парамагнеты́чным парамагнеты́чнай
парамагнеты́чнаю
парамагнеты́чным парамагнеты́чнымі
М. парамагнеты́чным парамагнеты́чнай парамагнеты́чным парамагнеты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

парамагні́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. парамагні́тны парамагні́тная парамагні́тнае парамагні́тныя
Р. парамагні́тнага парамагні́тнай
парамагні́тнае
парамагні́тнага парамагні́тных
Д. парамагні́тнаму парамагні́тнай парамагні́тнаму парамагні́тным
В. парамагні́тны (неадуш.)
парамагні́тнага (адуш.)
парамагні́тную парамагні́тнае парамагні́тныя (неадуш.)
парамагні́тных (адуш.)
Т. парамагні́тным парамагні́тнай
парамагні́тнаю
парамагні́тным парамагні́тнымі
М. парамагні́тным парамагні́тнай парамагні́тным парамагні́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.