парамагнеты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. парамагнеты́чны парамагнеты́чная парамагнеты́чнае парамагнеты́чныя
Р. парамагнеты́чнага парамагнеты́чнай
парамагнеты́чнае		 парамагнеты́чнага парамагнеты́чных
Д. парамагнеты́чнаму парамагнеты́чнай парамагнеты́чнаму парамагнеты́чным
В. парамагнеты́чны (неадуш.)
парамагнеты́чнага (адуш.)		 парамагнеты́чную парамагнеты́чнае парамагнеты́чныя (неадуш.)
парамагнеты́чных (адуш.)
Т. парамагнеты́чным парамагнеты́чнай
парамагнеты́чнаю		 парамагнеты́чным парамагнеты́чнымі
М. парамагнеты́чным парамагнеты́чнай парамагнеты́чным парамагнеты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)