парамагні́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. парамагні́тны парамагні́тная парамагні́тнае парамагні́тныя
Р. парамагні́тнага парамагні́тнай
парамагні́тнае		 парамагні́тнага парамагні́тных
Д. парамагні́тнаму парамагні́тнай парамагні́тнаму парамагні́тным
В. парамагні́тны (неадуш.)
парамагні́тнага (адуш.)		 парамагні́тную парамагні́тнае парамагні́тныя (неадуш.)
парамагні́тных (адуш.)
Т. парамагні́тным парамагні́тнай
парамагні́тнаю		 парамагні́тным парамагні́тнымі
М. парамагні́тным парамагні́тнай парамагні́тным парамагні́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)