Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
абвгджзклмнопрстуфхцчшыэ’

адвекты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адвекты́ўны адвекты́ўная адвекты́ўнае адвекты́ўныя
Р. адвекты́ўнага адвекты́ўнай
адвекты́ўнае		 адвекты́ўнага адвекты́ўных
Д. адвекты́ўнаму адвекты́ўнай адвекты́ўнаму адвекты́ўным
В. адвекты́ўны (неадуш.)
адвекты́ўнага (адуш.)		 адвекты́ўную адвекты́ўнае адвекты́ўныя (неадуш.)
адвекты́ўных (адуш.)
Т. адвекты́ўным адвекты́ўнай
адвекты́ўнаю		 адвекты́ўным адвекты́ўнымі
М. адвекты́ўным адвекты́ўнай адвекты́ўным адвекты́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

адве́ку

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
адве́ку - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адве́кцыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. адве́кцыя
Р. адве́кцыі
Д. адве́кцыі
В. адве́кцыю
Т. адве́кцыяй
адве́кцыяю
М. адве́кцыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

адвенты́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. адвенты́зм
Р. адвенты́зму
Д. адвенты́зму
В. адвенты́зм
Т. адвенты́змам
М. адвенты́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

адвенты́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адвенты́ст адвенты́сты
Р. адвенты́ста адвенты́стаў
Д. адвенты́сту адвенты́стам
В. адвенты́ста адвенты́стаў
Т. адвенты́стам адвенты́стамі
М. адвенты́сце адвенты́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

адвенты́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. адвенты́стка адвенты́сткі
Р. адвенты́сткі адвенты́стак
Д. адвенты́стцы адвенты́сткам
В. адвенты́стку адвенты́стак
Т. адвенты́сткай
адвенты́сткаю		 адвенты́сткамі
М. адвенты́стцы адвенты́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

адвенты́ўна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
адвенты́ўна - -

адвенты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адвенты́ўны адвенты́ўная адвенты́ўнае адвенты́ўныя
Р. адвенты́ўнага адвенты́ўнай
адвенты́ўнае		 адвенты́ўнага адвенты́ўных
Д. адвенты́ўнаму адвенты́ўнай адвенты́ўнаму адвенты́ўным
В. адвенты́ўны (неадуш.)
адвенты́ўнага (адуш.)		 адвенты́ўную адвенты́ўнае адвенты́ўныя (неадуш.)
адвенты́ўных (адуш.)
Т. адвенты́ўным адвенты́ўнай
адвенты́ўнаю		 адвенты́ўным адвенты́ўнымі
М. адвенты́ўным адвенты́ўнай адвенты́ўным адвенты́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

адвербіялізава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адвербіялізава́ны адвербіялізава́ная адвербіялізава́нае адвербіялізава́ныя
Р. адвербіялізава́нага адвербіялізава́най
адвербіялізава́нае		 адвербіялізава́нага адвербіялізава́ных
Д. адвербіялізава́наму адвербіялізава́най адвербіялізава́наму адвербіялізава́ным
В. адвербіялізава́ны (неадуш.)
адвербіялізава́нага (адуш.)		 адвербіялізава́ную адвербіялізава́нае адвербіялізава́ныя (неадуш.)
адвербіялізава́ных (адуш.)
Т. адвербіялізава́ным адвербіялізава́най
адвербіялізава́наю		 адвербіялізава́ным адвербіялізава́нымі
М. адвербіялізава́ным адвербіялізава́най адвербіялізава́ным адвербіялізава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

адвербіялізава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адвербіялізава́ны адвербіялізава́ная адвербіялізава́нае адвербіялізава́ныя
Р. адвербіялізава́нага адвербіялізава́най
адвербіялізава́нае		 адвербіялізава́нага адвербіялізава́ных
Д. адвербіялізава́наму адвербіялізава́най адвербіялізава́наму адвербіялізава́ным
В. адвербіялізава́ны (неадуш.)
адвербіялізава́нага (адуш.)		 адвербіялізава́ную адвербіялізава́нае адвербіялізава́ныя (неадуш.)
адвербіялізава́ных (адуш.)
Т. адвербіялізава́ным адвербіялізава́най
адвербіялізава́наю		 адвербіялізава́ным адвербіялізава́нымі
М. адвербіялізава́ным адвербіялізава́най адвербіялізава́ным адвербіялізава́ных

Крыніцы: piskunou2012.