другачарго́вы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
другачарго́вы |
другачарго́вая |
другачарго́вае |
другачарго́выя |
| Р. |
другачарго́вага |
другачарго́вай
другачарго́вае |
другачарго́вага |
другачарго́вых |
| Д. |
другачарго́ваму |
другачарго́вай |
другачарго́ваму |
другачарго́вым |
| В. |
другачарго́вы (неадуш.)
другачарго́вага (адуш.) |
другачарго́вую |
другачарго́вае |
другачарго́выя (неадуш.)
другачарго́вых (адуш.) |
| Т. |
другачарго́вым |
другачарго́вай
другачарго́ваю |
другачарго́вым |
другачарго́вымі |
| М. |
другачарго́вым |
другачарго́вай |
другачарго́вым |
другачарго́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
друга́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
друга́чка |
друга́чкі |
| Р. |
друга́чкі |
друга́чак |
| Д. |
друга́чцы |
друга́чкам |
| В. |
друга́чку |
друга́чак |
| Т. |
друга́чкай
друга́чкаю |
друга́чкамі |
| М. |
друга́чцы |
друга́чках |
Крыніцы:
piskunou2012.
другашлю́бнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
другашлю́бнасць |
| Р. |
другашлю́бнасці |
| Д. |
другашлю́бнасці |
| В. |
другашлю́бнасць |
| Т. |
другашлю́бнасцю |
| М. |
другашлю́бнасці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
другашлю́бны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
другашлю́бны |
другашлю́бная |
другашлю́бнае |
другашлю́бныя |
| Р. |
другашлю́бнага |
другашлю́бнай
другашлю́бнае |
другашлю́бнага |
другашлю́бных |
| Д. |
другашлю́бнаму |
другашлю́бнай |
другашлю́бнаму |
другашлю́бным |
| В. |
другашлю́бны (неадуш.)
другашлю́бнага (адуш.) |
другашлю́бную |
другашлю́бнае |
другашлю́бныя (неадуш.)
другашлю́бных (адуш.) |
| Т. |
другашлю́бным |
другашлю́бнай
другашлю́бнаю |
другашлю́бным |
другашлю́бнымі |
| М. |
другашлю́бным |
другашлю́бнай |
другашлю́бным |
другашлю́бных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
другі́
лічэбнік, парадкавы
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
другі́ |
друга́я |
друго́е |
другі́я |
| Р. |
друго́га |
друго́й
друго́е |
друго́га |
другі́х |
| Д. |
друго́му |
друго́й |
друго́му |
другі́м |
| В. |
друго́га (адуш.)
другі́ (неадуш.) |
другу́ю |
друго́е |
другі́х (адуш.)
другі́я (неадуш.) |
| Т. |
другі́м |
друго́й
друго́ю |
другі́м |
другі́мі |
| М. |
другі́м |
друго́й |
другі́м |
другі́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
другі́
займеннік, азначальны, безасабовы
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
другі́ |
друга́я |
друго́е |
другі́я |
| Р. |
друго́га |
друго́й |
друго́га |
другі́х |
| Д. |
друго́му |
друго́й |
друго́му |
другі́м |
| В. |
друго́га (адуш.)
другі́ (неадуш.) |
другу́ю |
друго́га |
другі́х
другі́я |
| Т. |
другі́м |
друго́й |
другі́м |
другі́мі |
| М. |
другі́м |
друго́й |
другі́м |
другі́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
друго́е
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
| н. |
| Н. |
друго́е |
| Р. |
друго́га |
| Д. |
друго́му |
| В. |
друго́е |
| Т. |
другі́м |
| М. |
другі́м |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.