друга́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. друга́чка друга́чкі
Р. друга́чкі друга́чак
Д. друга́чцы друга́чкам
В. друга́чку друга́чак
Т. друга́чкай
друга́чкаю
друга́чкамі
М. друга́чцы друга́чках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)