друга́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
друга́чка | друга́чкі | |
друга́чкі | друга́чак | |
друга́чцы | друга́чкам | |
друга́чку | друга́чак | |
друга́чкай друга́чкаю |
друга́чкамі | |
друга́чцы | друга́чках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)