Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Стараду́б

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Стараду́б
Р. Стараду́ба
Д. Стараду́бу
В. Стараду́б
Т. Стараду́бам
М. Стараду́бе

Стараду́бава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Стараду́бава
Р. Стараду́бава
Д. Стараду́баву
В. Стараду́бава
Т. Стараду́бавам
М. Стараду́баве

Старадубава́я

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
ж.
Н. Старадубава́я
Р. Старадубаво́й
Д. Старадубаво́й
В. Старадубаву́ю
Т. Старадубаво́й
Старадубаво́ю
М. Старадубаво́й

стараду́бка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. стараду́бка
Р. стараду́бкі
Д. стараду́бцы
В. стараду́бку
Т. стараду́бкай
стараду́бкаю
М. стараду́бцы

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

стараду́бскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стараду́бскі стараду́бская стараду́бскае стараду́бскія
Р. стараду́бскага стараду́бскай
стараду́бскае
стараду́бскага стараду́бскіх
Д. стараду́бскаму стараду́бскай стараду́бскаму стараду́бскім
В. стараду́бскі (неадуш.)
стараду́бскага (адуш.)
стараду́бскую стараду́бскае стараду́бскія (неадуш.)
стараду́бскіх (адуш.)
Т. стараду́бскім стараду́бскай
стараду́бскаю
стараду́бскім стараду́бскімі
М. стараду́бскім стараду́бскай стараду́бскім стараду́бскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Стараду́бцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Стараду́бцы
Р. Стараду́бцаў
Д. Стараду́бцам
В. Стараду́бцы
Т. Стараду́бцамі
М. Стараду́бцах

Старае́льня

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Старае́льня
Р. Старае́льні
Д. Старае́льні
В. Старае́льню
Т. Старае́льняй
Старае́льняю
М. Старае́льні

старажава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. старажава́нне
Р. старажава́ння
Д. старажава́нню
В. старажава́нне
Т. старажава́ннем
М. старажава́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

старажава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. старажу́ю старажу́ем
2-я ас. старажу́еш старажу́еце
3-я ас. старажу́е старажу́юць
Прошлы час
м. старажава́ў старажава́лі
ж. старажава́ла
н. старажава́ла
Загадны лад
2-я ас. старажу́й старажу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час старажу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

старажавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. старажавы́ старажава́я старажаво́е старажавы́я
Р. старажаво́га старажаво́й
старажаво́е
старажаво́га старажавы́х
Д. старажаво́му старажаво́й старажаво́му старажавы́м
В. старажавы́ (неадуш.)
старажаво́га (адуш.)
старажаву́ю старажаво́е старажавы́я (неадуш.)
старажавы́х (адуш.)
Т. старажавы́м старажаво́й
старажаво́ю
старажавы́м старажавы́мі
М. старажавы́м старажаво́й старажавы́м старажавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.