Стараду́б

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Стараду́б
Р. Стараду́ба
Д. Стараду́бу
В. Стараду́б
Т. Стараду́бам
М. Стараду́бе

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)