Стараду́бцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Стараду́бцы
Р. Стараду́бцаў
Д. Стараду́бцам
В. Стараду́бцы
Т. Стараду́бцамі
М. Стараду́бцах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)