Стараду́бава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Стараду́бава
Р. Стараду́бава
Д. Стараду́баву
В. Стараду́бава
Т. Стараду́бавам
М. Стараду́баве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)