стараду́бка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. стараду́бка
Р. стараду́бкі
Д. стараду́бцы
В. стараду́бку
Т. стараду́бкай
стараду́бкаю
М. стараду́бцы

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)