Старадубава́я

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
ж.
Н. Старадубава́я
Р. Старадубаво́й
Д. Старадубаво́й
В. Старадубаву́ю
Т. Старадубаво́й
Старадубаво́ю
М. Старадубаво́й

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)