Старадубава́я

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
ж.
Н. Старадубава́я
Р. Старадубаво́й
Д. Старадубаво́й
В. Старадубаву́ю
Т. Старадубаво́й
Старадубаво́ю
М. Старадубаво́й

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)