Verbum

анлайнавы слоўнік

вайха́нскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вайха́нскі	вайха́нская	вайха́нскае	вайха́нскія
Р.	вайха́нскага	вайха́нскай вайха́нскае	вайха́нскага	вайха́нскіх
Д.	вайха́нскаму	вайха́нскай	вайха́нскаму	вайха́нскім
В.	вайха́нскі (неадуш.) вайха́нскага (адуш.)	вайха́нскую	вайха́нскае	вайха́нскія (неадуш.) вайха́нскіх (адуш.)
Т.	вайха́нскім	вайха́нскай вайха́нскаю	вайха́нскім	вайха́нскімі
М.	вайха́нскім	вайха́нскай	вайха́нскім	вайха́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Вайце́хава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Вайце́хаўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	Вайце́хаўшчына
Р.	Вайце́хаўшчыны
Д.	Вайце́хаўшчыне
В.	Вайце́хаўшчыну
Т.	Вайце́хаўшчынай Вайце́хаўшчынаю
М.	Вайце́хаўшчыне

Вайці́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

вайця́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Вайцяхі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Вайцяхо́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

вайця́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Вайцяшу́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Вайцяшы́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне