Вайцяшы́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вайцяшы́н
Р. Вайцяшына́
Д. Вайцяшыну́
В. Вайцяшы́н
Т. Вайцяшыно́м
М. Вайцяшыне́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)