Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
авгеёілнорстуцчшыэя-’

апе́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апяю́ апяё́м
2-я ас. апяе́ш апеяце́
3-я ас. апяе́ апяю́ць
Прошлы час
м. апе́ў апе́лі
ж. апе́ла
н. апе́ла
Загадны лад
2-я ас. апе́й апе́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час апе́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апе́чак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апе́чак апе́чкі
Р. апе́чка апе́чкаў
Д. апе́чку апе́чкам
В. апе́чак апе́чкі
Т. апе́чкам апе́чкамі
М. апе́чку апе́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апе́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апе́чаны апе́чаная апе́чанае апе́чаныя
Р. апе́чанага апе́чанай
апе́чанае		 апе́чанага апе́чаных
Д. апе́чанаму апе́чанай апе́чанаму апе́чаным
В. апе́чаны (неадуш.)
апе́чанага (адуш.)		 апе́чаную апе́чанае апе́чаныя (неадуш.)
апе́чаных (адуш.)
Т. апе́чаным апе́чанай
апе́чанаю		 апе́чаным апе́чанымі
М. апе́чаным апе́чанай апе́чаным апе́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

апе́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апе́чаны апе́чаная апе́чанае апе́чаныя
Р. апе́чанага апе́чанай
апе́чанае		 апе́чанага апе́чаных
Д. апе́чанаму апе́чанай апе́чанаму апе́чаным
В. апе́чаны (неадуш.)
апе́чанага (адуш.)		 апе́чаную апе́чанае апе́чаныя (неадуш.)
апе́чаных (адуш.)
Т. апе́чаным апе́чанай
апе́чанаю		 апе́чаным апе́чанымі
М. апе́чаным апе́чанай апе́чаным апе́чаных

Кароткая форма: апе́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Апе́чкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Апе́чкі
Р. Апе́чак
Апе́чкаў
Д. Апе́чкам
В. Апе́чкі
Т. Апе́чкамі
М. Апе́чках

апё́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апё́к апё́кі
Р. апё́ку апё́каў
Д. апё́ку апё́кам
В. апё́к апё́кі
Т. апё́кам апё́камі
М. апё́ку апё́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

апё́кавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апё́кавы апё́кавая апё́кавае апё́кавыя
Р. апё́кавага апё́кавай
апё́кавае		 апё́кавага апё́кавых
Д. апё́каваму апё́кавай апё́каваму апё́кавым
В. апё́кавы (неадуш.)
апё́кавага (адуш.)		 апё́кавую апё́кавае апё́кавыя (неадуш.)
апё́кавых (адуш.)
Т. апё́кавым апё́кавай
апё́каваю		 апё́кавым апё́кавымі
М. апё́кавым апё́кавай апё́кавым апё́кавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

апё́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. апё́нка апё́нкі
Р. апё́нкі апё́нак
Д. апё́нцы апё́нкам
В. апё́нку апё́нкі
Т. апё́нкай
апё́нкаю		 апё́нкамі
М. апё́нцы апё́нках

Крыніцы: piskunou2012.

апіва́ка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. апіва́ка апіва́кі
Р. апіва́кі апіва́к
Д. апіва́ку апіва́кам
В. апіва́ку апіва́к
Т. апіва́кам апіва́камі
М. апіва́ку апіва́ках

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

апіва́ла

‘пітушчы чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. апіва́ла апіва́лы
Р. апіва́лы апіва́л
Д. апіва́ле апіва́лам
В. апіва́лу апіва́л
Т. апіва́лай
апіва́лаю		 апіва́ламі
М. апіва́ле апіва́лах

Крыніцы: tsbm1984.