Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Сві́рплішкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сві́рплішкі
Р. Сві́рплішак
Сві́рплішкаў
Д. Сві́рплішкам
В. Сві́рплішкі
Т. Сві́рплішкамі
М. Сві́рплішках

сві́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сві́рскі сві́рская сві́рскае сві́рскія
Р. сві́рскага сві́рскай
сві́рскае
сві́рскага сві́рскіх
Д. сві́рскаму сві́рскай сві́рскаму сві́рскім
В. сві́рскі (неадуш.)
сві́рскага (адуш.)
сві́рскую сві́рскае сві́рскія (неадуш.)
сві́рскіх (адуш.)
Т. сві́рскім сві́рскай
сві́рскаю
сві́рскім сві́рскімі
М. сві́рскім сві́рскай сві́рскім сві́рскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

свірчэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. свірчэ́нне
Р. свірчэ́ння
Д. свірчэ́нню
В. свірчэ́нне
Т. свірчэ́ннем
М. свірчэ́нні

Крыніцы: piskunou2012.

свірчэ́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. свірчу́ свірчы́м
2-я ас. свірчы́ш свірчыце́
3-я ас. свірчы́ць свірча́ць
Прошлы час
м. свірчэ́ў свірчэ́лі
ж. свірчэ́ла
н. свірчэ́ла
Загадны лад
2-я ас. свірчы́ свірчы́це

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Свіршча́не

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Свіршча́не
Р. Свіршча́н
Свіршча́наў
Д. Свіршча́нам
В. Свіршча́не
Т. Свіршча́намі
М. Свіршча́нах

Сві́ршчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Сві́ршчына
Р. Сві́ршчыны
Д. Сві́ршчыне
В. Сві́ршчыну
Т. Сві́ршчынай
Сві́ршчынаю
М. Сві́ршчыне

Свіры́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Свіры́
Р. Свіро́ў
Д. Свіра́м
В. Свіры́
Т. Свіра́мі
М. Свіра́х

свіры́давіцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. свіры́давіцкі свіры́давіцкая свіры́давіцкае свіры́давіцкія
Р. свіры́давіцкага свіры́давіцкай
свіры́давіцкае
свіры́давіцкага свіры́давіцкіх
Д. свіры́давіцкаму свіры́давіцкай свіры́давіцкаму свіры́давіцкім
В. свіры́давіцкі (неадуш.)
свіры́давіцкага (адуш.)
свіры́давіцкую свіры́давіцкае свіры́давіцкія (неадуш.)
свіры́давіцкіх (адуш.)
Т. свіры́давіцкім свіры́давіцкай
свіры́давіцкаю
свіры́давіцкім свіры́давіцкімі
М. свіры́давіцкім свіры́давіцкай свіры́давіцкім свіры́давіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Свіры́давічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Свіры́давічы
Р. Свіры́давіч
Свіры́давічаў
Д. Свіры́давічам
В. Свіры́давічы
Т. Свіры́давічамі
М. Свіры́давічах

Свіры́даўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Свіры́даўка
Р. Свіры́даўкі
Д. Свіры́даўцы
В. Свіры́даўку
Т. Свіры́даўкай
Свіры́даўкаю
М. Свіры́даўцы