Свіры́даўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Свіры́даўка
Р. Свіры́даўкі
Д. Свіры́даўцы
В. Свіры́даўку
Т. Свіры́даўкай
Свіры́даўкаю
М. Свіры́даўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)