свірчэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
свірчэ́нне | |
свірчэ́ння | |
свірчэ́нню | |
свірчэ́нне | |
свірчэ́ннем | |
свірчэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
свірчэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
свірчэ́нне | |
свірчэ́ння | |
свірчэ́нню | |
свірчэ́нне | |
свірчэ́ннем | |
свірчэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)