Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

другакла́сны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	другакла́сны	другакла́сная	другакла́снае	другакла́сныя
Р.	другакла́снага	другакла́снай другакла́снае	другакла́снага	другакла́сных
Д.	другакла́снаму	другакла́снай	другакла́снаму	другакла́сным
В.	другакла́сны (неадуш.) другакла́снага (адуш.)	другакла́сную	другакла́снае	другакла́сныя (неадуш.) другакла́сных (адуш.)
Т.	другакла́сным	другакла́снай другакла́снаю	другакла́сным	другакла́снымі
М.	другакла́сным	другакла́снай	другакла́сным	другакла́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

другакла́сны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	другакла́сны	другакла́сная	другакла́снае	другакла́сныя
Р.	другакла́снага	другакла́снай другакла́снае	другакла́снага	другакла́сных
Д.	другакла́снаму	другакла́снай	другакла́снаму	другакла́сным
В.	другакла́сны (неадуш.) другакла́снага (адуш.)	другакла́сную	другакла́снае	другакла́сныя (неадуш.) другакла́сных (адуш.)
Т.	другакла́сным	другакла́снай другакла́снаю	другакла́сным	другакла́снымі
М.	другакла́сным	другакла́снай	другакла́сным	другакла́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

другаку́рснік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	другаку́рснік	другаку́рснікі
Р.	другаку́рсніка	другаку́рснікаў
Д.	другаку́рсніку	другаку́рснікам
В.	другаку́рсніка	другаку́рснікаў
Т.	другаку́рснікам	другаку́рснікамі
М.	другаку́рсніку	другаку́рсніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

другаку́рсніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	другаку́рсніца	другаку́рсніцы
Р.	другаку́рсніцы	другаку́рсніц
Д.	другаку́рсніцы	другаку́рсніцам
В.	другаку́рсніцу	другаку́рсніц
Т.	другаку́рсніцай другаку́рсніцаю	другаку́рсніцамі
М.	другаку́рсніцы	другаку́рсніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

другаку́рсны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	другаку́рсны	другаку́рсная	другаку́рснае	другаку́рсныя
Р.	другаку́рснага	другаку́рснай другаку́рснае	другаку́рснага	другаку́рсных
Д.	другаку́рснаму	другаку́рснай	другаку́рснаму	другаку́рсным
В.	другаку́рсны (неадуш.) другаку́рснага (адуш.)	другаку́рсную	другаку́рснае	другаку́рсныя (неадуш.) другаку́рсных (адуш.)
Т.	другаку́рсным	другаку́рснай другаку́рснаю	другаку́рсным	другаку́рснымі
М.	другаку́рсным	другаку́рснай	другаку́рсным	другаку́рсных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

другара́дна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
другара́дна	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

другара́днасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

	адз.
Н.	другара́днасць
Р.	другара́днасці
Д.	другара́днасці
В.	другара́днасць
Т.	другара́днасцю
М.	другара́днасці

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

другара́дна-электро́нны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	другара́дна-электро́нны	другара́дна-электро́нная	другара́дна-электро́ннае	другара́дна-электро́нныя
Р.	другара́дна-электро́ннага	другара́дна-электро́ннай другара́дна-электро́ннае	другара́дна-электро́ннага	другара́дна-электро́нных
Д.	другара́дна-электро́ннаму	другара́дна-электро́ннай	другара́дна-электро́ннаму	другара́дна-электро́нным
В.	другара́дна-электро́нны (неадуш.) другара́дна-электро́ннага (адуш.)	другара́дна-электро́нную	другара́дна-электро́ннае	другара́дна-электро́нныя (неадуш.) другара́дна-электро́нных (адуш.)
Т.	другара́дна-электро́нным	другара́дна-электро́ннай другара́дна-электро́ннаю	другара́дна-электро́нным	другара́дна-электро́ннымі
М.	другара́дна-электро́нным	другара́дна-электро́ннай	другара́дна-электро́нным	другара́дна-электро́нных

Крыніцы: piskunou2012.

другара́дна-эмісі́йны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	другара́дна-эмісі́йны	другара́дна-эмісі́йная	другара́дна-эмісі́йнае	другара́дна-эмісі́йныя
Р.	другара́дна-эмісі́йнага	другара́дна-эмісі́йнай другара́дна-эмісі́йнае	другара́дна-эмісі́йнага	другара́дна-эмісі́йных
Д.	другара́дна-эмісі́йнаму	другара́дна-эмісі́йнай	другара́дна-эмісі́йнаму	другара́дна-эмісі́йным
В.	другара́дна-эмісі́йны (неадуш.) другара́дна-эмісі́йнага (адуш.)	другара́дна-эмісі́йную	другара́дна-эмісі́йнае	другара́дна-эмісі́йныя (неадуш.) другара́дна-эмісі́йных (адуш.)
Т.	другара́дна-эмісі́йным	другара́дна-эмісі́йнай другара́дна-эмісі́йнаю	другара́дна-эмісі́йным	другара́дна-эмісі́йнымі
М.	другара́дна-эмісі́йным	другара́дна-эмісі́йнай	другара́дна-эмісі́йным	другара́дна-эмісі́йных

Крыніцы: piskunou2012.

другара́дны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	другара́дны	другара́дная	другара́днае	другара́дныя
Р.	другара́днага	другара́днай другара́днае	другара́днага	другара́дных
Д.	другара́днаму	другара́днай	другара́днаму	другара́дным
В.	другара́дны (неадуш.) другара́днага (адуш.)	другара́дную	другара́днае	другара́дныя (неадуш.) другара́дных (адуш.)
Т.	другара́дным	другара́днай другара́днаю	другара́дным	другара́днымі
М.	другара́дным	другара́днай	другара́дным	другара́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)