Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

адэкало́нны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	адэкало́нны	адэкало́нная	адэкало́ннае	адэкало́нныя
Р.	адэкало́ннага	адэкало́ннай адэкало́ннае	адэкало́ннага	адэкало́нных
Д.	адэкало́ннаму	адэкало́ннай	адэкало́ннаму	адэкало́нным
В.	адэкало́нны (неадуш.) адэкало́ннага (адуш.)	адэкало́нную	адэкало́ннае	адэкало́нныя (неадуш.) адэкало́нных (адуш.)
Т.	адэкало́нным	адэкало́ннай адэкало́ннаю	адэкало́нным	адэкало́ннымі
М.	адэкало́нным	адэкало́ннай	адэкало́нным	адэкало́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адэква́тна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
адэква́тна	адэква́тней	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

адэква́тнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адэква́тны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	адэква́тны	адэква́тная	адэква́тнае	адэква́тныя
Р.	адэква́тнага	адэква́тнай адэква́тнае	адэква́тнага	адэква́тных
Д.	адэква́тнаму	адэква́тнай	адэква́тнаму	адэква́тным
В.	адэква́тны (неадуш.) адэква́тнага (адуш.)	адэква́тную	адэква́тнае	адэква́тныя (неадуш.) адэква́тных (адуш.)
Т.	адэква́тным	адэква́тнай адэква́тнаю	адэква́тным	адэква́тнымі
М.	адэква́тным	адэква́тнай	адэква́тным	адэква́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адэкзаменава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	адэкзаменава́ны	адэкзаменава́ная	адэкзаменава́нае	адэкзаменава́ныя
Р.	адэкзаменава́нага	адэкзаменава́най адэкзаменава́нае	адэкзаменава́нага	адэкзаменава́ных
Д.	адэкзаменава́наму	адэкзаменава́най	адэкзаменава́наму	адэкзаменава́ным
В.	адэкзаменава́ны (неадуш.) адэкзаменава́нага (адуш.)	адэкзаменава́ную	адэкзаменава́нае	адэкзаменава́ныя (неадуш.) адэкзаменава́ных (адуш.)
Т.	адэкзаменава́ным	адэкзаменава́най адэкзаменава́наю	адэкзаменава́ным	адэкзаменава́нымі
М.	адэкзаменава́ным	адэкзаменава́най	адэкзаменава́ным	адэкзаменава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

адэкзаменава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	адэкзаменава́ны	адэкзаменава́ная	адэкзаменава́нае	адэкзаменава́ныя
Р.	адэкзаменава́нага	адэкзаменава́най адэкзаменава́нае	адэкзаменава́нага	адэкзаменава́ных
Д.	адэкзаменава́наму	адэкзаменава́най	адэкзаменава́наму	адэкзаменава́ным
В.	адэкзаменава́ны (неадуш.) адэкзаменава́нага (адуш.)	адэкзаменава́ную	адэкзаменава́нае	адэкзаменава́ныя (неадуш.) адэкзаменава́ных (адуш.)
Т.	адэкзаменава́ным	адэкзаменава́най адэкзаменава́наю	адэкзаменава́ным	адэкзаменава́нымі
М.	адэкзаменава́ным	адэкзаменава́най	адэкзаменава́ным	адэкзаменава́ных

Кароткая форма: адэкзаменава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

адэкзаменава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

адэкзаменава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Адэ́ліна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Адэлі́на

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Verbum