Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

пако́ўзаць

‘пакоўзацца, паслізгаць, павадзіць па якой-небудзь паверхні чым-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пако́ўзаю пако́ўзаем
2-я ас. пако́ўзаеш пако́ўзаеце
3-я ас. пако́ўзае пако́ўзаюць
Прошлы час
м. пако́ўзаў пако́ўзалі
ж. пако́ўзала
н. пако́ўзала
Загадны лад
2-я ас. пако́ўзай пако́ўзайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пако́ўзаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

пако́ўзвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пако́ўзваюся пако́ўзваемся
2-я ас. пако́ўзваешся пако́ўзваецеся
3-я ас. пако́ўзваецца пако́ўзваюцца
Прошлы час
м. пако́ўзваўся пако́ўзваліся
ж. пако́ўзвалася
н. пако́ўзвалася
Дзеепрыслоўе
цяп. час пако́ўзваючыся

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

пако́ўка

‘апрацаваны каваннем кавалак металу’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пако́ўка пако́ўкі
Р. пако́ўкі пако́вак
Д. пако́ўцы пако́ўкам
В. пако́ўку пако́ўкі
Т. пако́ўкай
пако́ўкаю
пако́ўкамі
М. пако́ўцы пако́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

пако́ўка

‘дзеянне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. пако́ўка
Р. пако́ўкі
Д. пако́ўцы
В. пако́ўку
Т. пако́ўкай
пако́ўкаю
М. пако́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

пако́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. пако́ўнасць
Р. пако́ўнасці
Д. пако́ўнасці
В. пако́ўнасць
Т. пако́ўнасцю
М. пако́ўнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пако́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пако́ўны пако́ўная пако́ўнае пако́ўныя
Р. пако́ўнага пако́ўнай
пако́ўнае
пако́ўнага пако́ўных
Д. пако́ўнаму пако́ўнай пако́ўнаму пако́ўным
В. пако́ўны (неадуш.)
пако́ўнага (адуш.)
пако́ўную пако́ўнае пако́ўныя (неадуш.)
пако́ўных (адуш.)
Т. пако́ўным пако́ўнай
пако́ўнаю
пако́ўным пако́ўнымі
М. пако́ўным пако́ўнай пако́ўным пако́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пако́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пако́ўшчык пако́ўшчыкі
Р. пако́ўшчыка пако́ўшчыкаў
Д. пако́ўшчыку пако́ўшчыкам
В. пако́ўшчыка пако́ўшчыкаў
Т. пако́ўшчыкам пако́ўшчыкамі
М. пако́ўшчыку пако́ўшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

пако́ўшчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пако́ўшчыца пако́ўшчыцы
Р. пако́ўшчыцы пако́ўшчыц
Д. пако́ўшчыцы пако́ўшчыцам
В. пако́ўшчыцу пако́ўшчыц
Т. пако́ўшчыцай
пако́ўшчыцаю
пако́ўшчыцамі
М. пако́ўшчыцы пако́ўшчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

пако́хацца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пако́хаюся пако́хаемся
2-я ас. пако́хаешся пако́хаецеся
3-я ас. пако́хаецца пако́хаюцца
Прошлы час
м. пако́хаўся пако́халіся
ж. пако́халася
н. пако́халася
Загадны лад
2-я ас. пако́хайся пако́хайцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час пако́хаўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

пако́хаць

‘пакахаць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пако́хаю пако́хаем
2-я ас. пако́хаеш пако́хаеце
3-я ас. пако́хае пако́хаюць
Прошлы час
м. пако́хаў пако́халі
ж. пако́хала
н. пако́хала
Загадны лад
2-я ас. пако́хай пако́хайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пако́хаўшы

Крыніцы: piskunou2012.