пако́ўзаць
‘пакоўзацца, паслізгаць, павадзіць па якой-небудзь паверхні чым-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| пако́ўзаю | пако́ўзаем | |
| пако́ўзаеш | пако́ўзаеце | |
| пако́ўзае | пако́ўзаюць | |
| Прошлы час | ||
| пако́ўзаў | пако́ўзалі | |
| пако́ўзала | ||
| пако́ўзала | ||
| Загадны лад | ||
| пако́ўзай | пако́ўзайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| пако́ўзаўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)