пако́ўка

‘апрацаваны каваннем кавалак металу’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пако́ўка пако́ўкі
Р. пако́ўкі пако́вак
Д. пако́ўцы пако́ўкам
В. пако́ўку пако́ўкі
Т. пако́ўкай
пако́ўкаю		 пако́ўкамі
М. пако́ўцы пако́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)