Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

адваро́тлівы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	адваро́тлівы	адваро́тлівая	адваро́тлівае	адваро́тлівыя
Р.	адваро́тлівага	адваро́тлівай адваро́тлівае	адваро́тлівага	адваро́тлівых
Д.	адваро́тліваму	адваро́тлівай	адваро́тліваму	адваро́тлівым
В.	адваро́тлівы (неадуш.) адваро́тлівага (адуш.)	адваро́тлівую	адваро́тлівае	адваро́тлівыя (неадуш.) адваро́тлівых (адуш.)
Т.	адваро́тлівым	адваро́тлівай адваро́тліваю	адваро́тлівым	адваро́тлівымі
М.	адваро́тлівым	адваро́тлівай	адваро́тлівым	адваро́тлівых

Крыніцы: piskunou2012.

адваро́тна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
адваро́тна	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

адваро́тнае

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, tsbm1984.

адваротназале́жны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	адваротназале́жны	адваротназале́жная	адваротназале́жнае	адваротназале́жныя
Р.	адваротназале́жнага	адваротназале́жнай адваротназале́жнае	адваротназале́жнага	адваротназале́жных
Д.	адваротназале́жнаму	адваротназале́жнай	адваротназале́жнаму	адваротназале́жным
В.	адваротназале́жны (неадуш.) адваротназале́жнага (адуш.)	адваротназале́жную	адваротназале́жнае	адваротназале́жныя (неадуш.) адваротназале́жных (адуш.)
Т.	адваротназале́жным	адваротназале́жнай адваротназале́жнаю	адваротназале́жным	адваротназале́жнымі
М.	адваротназале́жным	адваротназале́жнай	адваротназале́жным	адваротназале́жных

Крыніцы: piskunou2012.

адваротнакані́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	адваротнакані́чны	адваротнакані́чная	адваротнакані́чнае	адваротнакані́чныя
Р.	адваротнакані́чнага	адваротнакані́чнай адваротнакані́чнае	адваротнакані́чнага	адваротнакані́чных
Д.	адваротнакані́чнаму	адваротнакані́чнай	адваротнакані́чнаму	адваротнакані́чным
В.	адваротнакані́чны (неадуш.) адваротнакані́чнага (адуш.)	адваротнакані́чную	адваротнакані́чнае	адваротнакані́чныя (неадуш.) адваротнакані́чных (адуш.)
Т.	адваротнакані́чным	адваротнакані́чнай адваротнакані́чнаю	адваротнакані́чным	адваротнакані́чнымі
М.	адваротнакані́чным	адваротнакані́чнай	адваротнакані́чным	адваротнакані́чных

Крыніцы: piskunou2012.

адваро́тнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

адваро́тніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

адваро́тны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	адваро́тны	адваро́тная	адваро́тнае	адваро́тныя
Р.	адваро́тнага	адваро́тнай адваро́тнае	адваро́тнага	адваро́тных
Д.	адваро́тнаму	адваро́тнай	адваро́тнаму	адваро́тным
В.	адваро́тны (неадуш.) адваро́тнага (адуш.)	адваро́тную	адваро́тнае	адваро́тныя (неадуш.) адваро́тных (адуш.)
Т.	адваро́тным	адваро́тнай адваро́тнаю	адваро́тным	адваро́тнымі
М.	адваро́тным	адваро́тнай	адваро́тным	адваро́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адваро́чаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

адваро́чванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Verbum