Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

паракла́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

паракліні́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паракліні́чны	паракліні́чная	паракліні́чнае	паракліні́чныя
Р.	паракліні́чнага	паракліні́чнай паракліні́чнае	паракліні́чнага	паракліні́чных
Д.	паракліні́чнаму	паракліні́чнай	паракліні́чнаму	паракліні́чным
В.	паракліні́чны (неадуш.) паракліні́чнага (адуш.)	паракліні́чную	паракліні́чнае	паракліні́чныя (неадуш.) паракліні́чных (адуш.)
Т.	паракліні́чным	паракліні́чнай паракліні́чнаю	паракліні́чным	паракліні́чнымі
М.	паракліні́чным	паракліні́чнай	паракліні́чным	паракліні́чных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

пара́кліс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

парако́клюш

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

парако́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

парако́нны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	парако́нны	парако́нная	парако́ннае	парако́нныя
Р.	парако́ннага	парако́ннай парако́ннае	парако́ннага	парако́нных
Д.	парако́ннаму	парако́ннай	парако́ннаму	парако́нным
В.	парако́нны (неадуш.) парако́ннага (адуш.)	парако́нную	парако́ннае	парако́нныя (неадуш.) парако́нных (адуш.)
Т.	парако́нным	парако́ннай парако́ннаю	парако́нным	парако́ннымі
М.	парако́нным	парако́ннай	парако́нным	парако́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

паракро́пельны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паракро́пельны	паракро́пельная	паракро́пельнае	паракро́пельныя
Р.	паракро́пельнага	паракро́пельнай паракро́пельнае	паракро́пельнага	паракро́пельных
Д.	паракро́пельнаму	паракро́пельнай	паракро́пельнаму	паракро́пельным
В.	паракро́пельны (неадуш.) паракро́пельнага (адуш.)	паракро́пельную	паракро́пельнае	паракро́пельныя (неадуш.) паракро́пельных (адуш.)
Т.	паракро́пельным	паракро́пельнай паракро́пельнаю	паракро́пельным	паракро́пельнымі
М.	паракро́пельным	паракро́пельнай	паракро́пельным	паракро́пельных

Крыніцы: piskunou2012.

параксі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

параксізма́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	параксізма́льны	параксізма́льная	параксізма́льнае	параксізма́льныя
Р.	параксізма́льнага	параксізма́льнай параксізма́льнае	параксізма́льнага	параксізма́льных
Д.	параксізма́льнаму	параксізма́льнай	параксізма́льнаму	параксізма́льным
В.	параксізма́льны (неадуш.) параксізма́льнага (адуш.)	параксізма́льную	параксізма́льнае	параксізма́льныя (неадуш.) параксізма́льных (адуш.)
Т.	параксізма́льным	параксізма́льнай параксізма́льнаю	параксізма́льным	параксізма́льнымі
М.	параксізма́льным	параксізма́льнай	параксізма́льным	параксізма́льных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

параксія́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	параксія́льны	параксія́льная	параксія́льнае	параксія́льныя
Р.	параксія́льнага	параксія́льнай параксія́льнае	параксія́льнага	параксія́льных
Д.	параксія́льнаму	параксія́льнай	параксія́льнаму	параксія́льным
В.	параксія́льны (неадуш.) параксія́льнага (адуш.)	параксія́льную	параксія́льнае	параксія́льныя (неадуш.) параксія́льных (адуш.)
Т.	параксія́льным	параксія́льнай параксія́льнаю	параксія́льным	параксія́льнымі
М.	параксія́льным	параксія́льнай	параксія́льным	параксія́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum