парако́нны
прыметнік, адносны
| парако́нны | парако́нная | парако́ннае | парако́нныя | |
| парако́ннага | парако́ннай парако́ннае |
парако́ннага | парако́нных | |
| парако́ннаму | парако́ннай | парако́ннаму | парако́нным | |
| парако́нны ( парако́ннага ( |
парако́нную | парако́ннае | парако́нныя ( парако́нных ( |
|
| парако́нным | парако́ннай парако́ннаю |
парако́нным | парако́ннымі | |
| парако́нным | парако́ннай | парако́нным | парако́нных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)