парако́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| парако́нка | парако́нкі | |
| парако́нкі | парако́нак | |
| парако́нцы | парако́нкам | |
| парако́нку | парако́нкі | |
| парако́нкай парако́нкаю |
парако́нкамі | |
| парако́нцы | парако́нках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)