Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
абвгджзійклмнпрстфхцчшэя

супро́ць

прыназоўнік

Крыніцы: krapivabr2012, tsblm1996, tsbm1984.

супро́ць

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
супро́ць - -

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Супру́навічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Супру́навічы
Р. Супру́навіч
Супру́навічаў
Д. Супру́навічам
В. Супру́навічы
Т. Супру́навічамі
М. Супру́навічах

супрэзідэ́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. супрэзідэ́нт супрэзідэ́нты
Р. супрэзідэ́нта супрэзідэ́нтаў
Д. супрэзідэ́нту супрэзідэ́нтам
В. супрэзідэ́нта супрэзідэ́нтаў
Т. супрэзідэ́нтам супрэзідэ́нтамі
М. супрэзідэ́нце супрэзідэ́нтах

Крыніцы: piskunou2012.

супрэматы́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. супрэматы́зм
Р. супрэматы́зму
Д. супрэматы́зму
В. супрэматы́зм
Т. супрэматы́змам
М. супрэматы́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

супрэматы́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. супрэматы́ст супрэматы́сты
Р. супрэматы́ста супрэматы́стаў
Д. супрэматы́сту супрэматы́стам
В. супрэматы́ста супрэматы́стаў
Т. супрэматы́стам супрэматы́стамі
М. супрэматы́сце супрэматы́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

супрэматы́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. супрэматы́стка супрэматы́сткі
Р. супрэматы́сткі супрэматы́стак
Д. супрэматы́стцы супрэматы́сткам
В. супрэматы́стку супрэматы́стак
Т. супрэматы́сткай
супрэматы́сткаю		 супрэматы́сткамі
М. супрэматы́стцы супрэматы́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

супрэматы́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. супрэматы́сцкі супрэматы́сцкая супрэматы́сцкае супрэматы́сцкія
Р. супрэматы́сцкага супрэматы́сцкай
супрэматы́сцкае		 супрэматы́сцкага супрэматы́сцкіх
Д. супрэматы́сцкаму супрэматы́сцкай супрэматы́сцкаму супрэматы́сцкім
В. супрэматы́сцкі (неадуш.)
супрэматы́сцкага (адуш.)		 супрэматы́сцкую супрэматы́сцкае супрэматы́сцкія (неадуш.)
супрэматы́сцкіх (адуш.)
Т. супрэматы́сцкім супрэматы́сцкай
супрэматы́сцкаю		 супрэматы́сцкім супрэматы́сцкімі
М. супрэматы́сцкім супрэматы́сцкай супрэматы́сцкім супрэматы́сцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

супрэматы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. супрэматы́чны супрэматы́чная супрэматы́чнае супрэматы́чныя
Р. супрэматы́чнага супрэматы́чнай
супрэматы́чнае		 супрэматы́чнага супрэматы́чных
Д. супрэматы́чнаму супрэматы́чнай супрэматы́чнаму супрэматы́чным
В. супрэматы́чны (неадуш.)
супрэматы́чнага (адуш.)		 супрэматы́чную супрэматы́чнае супрэматы́чныя (неадуш.)
супрэматы́чных (адуш.)
Т. супрэматы́чным супрэматы́чнай
супрэматы́чнаю		 супрэматы́чным супрэматы́чнымі
М. супрэматы́чным супрэматы́чнай супрэматы́чным супрэматы́чных

Крыніцы: piskunou2012.

супрэ́мум

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. супрэ́мум супрэ́мумы
Р. супрэ́муму супрэ́мумаў
Д. супрэ́муму супрэ́мумам
В. супрэ́мум супрэ́мумы
Т. супрэ́мумам супрэ́мумамі
М. супрэ́муме супрэ́мумах

Крыніцы: piskunou2012.