Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

самакашто́ўны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	самакашто́ўны	самакашто́ўная	самакашто́ўнае	самакашто́ўныя
Р.	самакашто́ўнага	самакашто́ўнай самакашто́ўнае	самакашто́ўнага	самакашто́ўных
Д.	самакашто́ўнаму	самакашто́ўнай	самакашто́ўнаму	самакашто́ўным
В.	самакашто́ўны (неадуш.) самакашто́ўнага (адуш.)	самакашто́ўную	самакашто́ўнае	самакашто́ўныя (неадуш.) самакашто́ўных (адуш.)
Т.	самакашто́ўным	самакашто́ўнай самакашто́ўнаю	самакашто́ўным	самакашто́ўнымі
М.	самакашто́ўным	самакашто́ўнай	самакашто́ўным	самакашто́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

самакірава́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

	адз.
Н.	самакірава́льнасць
Р.	самакірава́льнасці
Д.	самакірава́льнасці
В.	самакірава́льнасць
Т.	самакірава́льнасцю
М.	самакірава́льнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

самакірава́льны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	самакірава́льны	самакірава́льная	самакірава́льнае	самакірава́льныя
Р.	самакірава́льнага	самакірава́льнай самакірава́льнае	самакірава́льнага	самакірава́льных
Д.	самакірава́льнаму	самакірава́льнай	самакірава́льнаму	самакірава́льным
В.	самакірава́льны (неадуш.) самакірава́льнага (адуш.)	самакірава́льную	самакірава́льнае	самакірава́льныя (неадуш.) самакірава́льных (адуш.)
Т.	самакірава́льным	самакірава́льнай самакірава́льнаю	самакірава́льным	самакірава́льнымі
М.	самакірава́льным	самакірава́льнай	самакірава́льным	самакірава́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

самакірава́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	самакірава́льны	самакірава́льная	самакірава́льнае	самакірава́льныя
Р.	самакірава́льнага	самакірава́льнай самакірава́льнае	самакірава́льнага	самакірава́льных
Д.	самакірава́льнаму	самакірава́льнай	самакірава́льнаму	самакірава́льным
В.	самакірава́льны (неадуш.) самакірава́льнага (адуш.)	самакірава́льную	самакірава́льнае	самакірава́льныя (неадуш.) самакірава́льных (адуш.)
Т.	самакірава́льным	самакірава́льнай самакірава́льнаю	самакірава́льным	самакірава́льнымі
М.	самакірава́льным	самакірава́льнай	самакірава́льным	самакірава́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

самакірава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	самакірава́нне
Р.	самакірава́ння
Д.	самакірава́нню
В.	самакірава́нне
Т.	самакірава́ннем
М.	самакірава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

самакірава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	самакірава́ны	самакірава́ная	самакірава́нае	самакірава́ныя
Р.	самакірава́нага	самакірава́най самакірава́нае	самакірава́нага	самакірава́ных
Д.	самакірава́наму	самакірава́най	самакірава́наму	самакірава́ным
В.	самакірава́ны (неадуш.) самакірава́нага (адуш.)	самакірава́ную	самакірава́нае	самакірава́ныя (неадуш.) самакірава́ных (адуш.)
Т.	самакірава́ным	самакірава́най самакірава́наю	самакірава́ным	самакірава́нымі
М.	самакірава́ным	самакірава́най	самакірава́ным	самакірава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

самакірава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	-	-
2-я ас.	-	-
3-я ас.	самакіру́ецца	самакіру́юцца
Прошлы час
м.	самакірава́ўся	самакірава́ліся
ж.	самакірава́лася
н.	самакірава́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

самакіраўні́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	самакіраўні́цтва
Р.	самакіраўні́цтва
Д.	самакіраўні́цтву
В.	самакіраўні́цтва
Т.	самакіраўні́цтвам
М.	самакіраўні́цтве

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

самакіраўні́чы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	самакіраўні́чы	самакіраўні́чая	самакіраўні́чае	самакіраўні́чыя
Р.	самакіраўні́чага	самакіраўні́чай самакіраўні́чае	самакіраўні́чага	самакіраўні́чых
Д.	самакіраўні́чаму	самакіраўні́чай	самакіраўні́чаму	самакіраўні́чым
В.	самакіраўні́чы (неадуш.) самакіраўні́чага (адуш.)	самакіраўні́чую	самакіраўні́чае	самакіраўні́чыя (неадуш.) самакіраўні́чых (адуш.)
Т.	самакіраўні́чым	самакіраўні́чай самакіраўні́чаю	самакіраўні́чым	самакіраўні́чымі
М.	самакіраўні́чым	самакіраўні́чай	самакіраўні́чым	самакіраўні́чых

Крыніцы: piskunou2012.

самакіро́ўны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	самакіро́ўны	самакіро́ўная	самакіро́ўнае	самакіро́ўныя
Р.	самакіро́ўнага	самакіро́ўнай самакіро́ўнае	самакіро́ўнага	самакіро́ўных
Д.	самакіро́ўнаму	самакіро́ўнай	самакіро́ўнаму	самакіро́ўным
В.	самакіро́ўны (неадуш.) самакіро́ўнага (адуш.)	самакіро́ўную	самакіро́ўнае	самакіро́ўныя (неадуш.) самакіро́ўных (адуш.)
Т.	самакіро́ўным	самакіро́ўнай самакіро́ўнаю	самакіро́ўным	самакіро́ўнымі
М.	самакіро́ўным	самакіро́ўнай	самакіро́ўным	самакіро́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)