самакіраўні́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самакіраўні́чы самакіраўні́чая самакіраўні́чае самакіраўні́чыя
Р. самакіраўні́чага самакіраўні́чай
самакіраўні́чае		 самакіраўні́чага самакіраўні́чых
Д. самакіраўні́чаму самакіраўні́чай самакіраўні́чаму самакіраўні́чым
В. самакіраўні́чы (неадуш.)
самакіраўні́чага (адуш.)		 самакіраўні́чую самакіраўні́чае самакіраўні́чыя (неадуш.)
самакіраўні́чых (адуш.)
Т. самакіраўні́чым самакіраўні́чай
самакіраўні́чаю		 самакіраўні́чым самакіраўні́чымі
М. самакіраўні́чым самакіраўні́чай самакіраўні́чым самакіраўні́чых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)