Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

настаро́жвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. настаро́жваюся настаро́жваемся
2-я ас. настаро́жваешся настаро́жваецеся
3-я ас. настаро́жваецца настаро́жваюцца
Прошлы час
м. настаро́жваўся настаро́жваліся
ж. настаро́жвалася
н. настаро́жвалася
Загадны лад
2-я ас. настаро́жвайся настаро́жвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час настаро́жваючыся

Крыніцы: piskunou2012.

Наста́сся

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. Наста́сся Наста́ссі
Р. Наста́ссі Наста́ссяў
Д. Наста́ссі Наста́ссям
В. Наста́ссю Наста́ссяў
Т. Наста́ссяй
Наста́ссяю
Наста́ссямі
М. Наста́ссі Наста́ссях

настаўбу́рчанасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. настаўбу́рчанасць
Р. настаўбу́рчанасці
Д. настаўбу́рчанасці
В. настаўбу́рчанасць
Т. настаўбу́рчанасцю
М. настаўбу́рчанасці

Крыніцы: piskunou2012.

настаўбу́рчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. настаўбу́рчаны настаўбу́рчаная настаўбу́рчанае настаўбу́рчаныя
Р. настаўбу́рчанага настаўбу́рчанай
настаўбу́рчанае
настаўбу́рчанага настаўбу́рчаных
Д. настаўбу́рчанаму настаўбу́рчанай настаўбу́рчанаму настаўбу́рчаным
В. настаўбу́рчаны (неадуш.)
настаўбу́рчанага (адуш.)
настаўбу́рчаную настаўбу́рчанае настаўбу́рчаныя (неадуш.)
настаўбу́рчаных (адуш.)
Т. настаўбу́рчаным настаўбу́рчанай
настаўбу́рчанаю
настаўбу́рчаным настаўбу́рчанымі
М. настаўбу́рчаным настаўбу́рчанай настаўбу́рчаным настаўбу́рчаных

Крыніцы: piskunou2012.

настаўбу́рчваць

‘натапырваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. настаўбу́рчваю настаўбу́рчваем
2-я ас. настаўбу́рчваеш настаўбу́рчваеце
3-я ас. настаўбу́рчвае настаўбу́рчваюць
Прошлы час
м. настаўбу́рчваў настаўбу́рчвалі
ж. настаўбу́рчвала
н. настаўбу́рчвала
Загадны лад
2-я ас. настаўбу́рчвай настаўбу́рчвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час настаўбу́рчваючы

Крыніцы: piskunou2012.

настаўбу́рчыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. настаўбу́рчуся настаўбу́рчымся
2-я ас. настаўбу́рчышся настаўбу́рчыцеся
3-я ас. настаўбу́рчыцца настаўбу́рчацца
Прошлы час
м. настаўбу́рчыўся настаўбу́рчыліся
ж. настаўбу́рчылася
н. настаўбу́рчылася
Загадны лад
2-я ас. настаўбу́рчыся настаўбу́рчыцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час настаўбу́рчыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

настаўбу́рыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. настаўбу́руся настаўбу́рымся
2-я ас. настаўбу́рышся настаўбу́рыцеся
3-я ас. настаўбу́рыцца настаўбу́рацца
Прошлы час
м. настаўбу́рыўся настаўбу́рыліся
ж. настаўбу́рылася
н. настаўбу́рылася
Загадны лад
2-я ас. настаўбу́рся настаўбу́рцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час настаўбу́рыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

наста́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. наста́ўка наста́ўкі
Р. наста́ўкі наста́вак
Д. наста́ўцы наста́ўкам
В. наста́ўку наста́ўкі
Т. наста́ўкай
наста́ўкаю
наста́ўкамі
М. наста́ўцы наста́ўках

Крыніцы: piskunou2012.

настаўле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. настаўле́нне настаўле́нні
Р. настаўле́ння настаўле́нняў
Д. настаўле́нню настаўле́нням
В. настаўле́нне настаўле́нні
Т. настаўле́ннем настаўле́ннямі
М. настаўле́нні настаўле́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

настаўле́нча

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
настаўле́нча - -

Крыніцы: piskunou2012.